Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, bir yakýný öldükten sonraki akut yas sürecindeki kiþilerin durumluk kaygý düzeyleri ve diðer yas tepkilerinin belirlenmesi, yakýnlýk derecesinin ve cinsiyet farklýlýðýnýn yas tepkilerine etkisinin saptanmasý amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma Diyarbakýr ve çevresindeki yerleþim merkezlerinde kurumsal hale gelmiþ olan taziye evlerinde yas yaþayan ve ölenin akrabasý olan 122 birey (49 kadýn, 73 erkek) ile yapýlmýþtýr. Ölenin akrabasý olmayan 54 birey (27 kadýn, 27 erkek) kontrol grubuna alýnmýþtýr. Tüm katýlýmcýlar çalýþma hakkýnda bilgilendirilip onaylarý alýndýktan sosyodemografik veriler, durumluk kaygý envanteri (DKE) ve yasta ortaya çýkabilecek olan duygusal-davranýþsal tepkiler ile ilgili veriler kaydedilmiþtir.
BULGULAR: Birinci derece akrabalarda akut yas diðer akrabalara göre daha þiddetli yaþanmaktadýr ve DKE puanlarý daha yüksektir (DKE ortalamasý birinci derece akrabalarda 53.3±8.9; ikinci derece akrabalarda 44.1±9.6; üçüncü derece akrabalarda 43.9±11.6 idi; p<0,001). Ani ölenlerin yakýnlarýnda ortalama DKE puaný 51.8±8.9 iken ölümü beklenenlerin yakýnlarýndaki ortalama DKE puaný 45.8±11.4 bulundu ve ani ölümlerin yas þiddetini artýrdýðý saptandý (p<0.001). Kadýnlarda yas semptomlarýnýn daha þiddetli olduðu belirlendi. Kadýnlarda DKE puaný 53.7±8.2; erkeklerde 45.4±10.8 bulundu (p<0.001). Kontrol gurubu ile kýyaslandýðýnda akrabalardaki psikofizyolojik tepkilerinin daha yoðun olduðu saptandý (p<0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Yas kültürden kültüre ve bireyden birey çeþitlilik gösteren bir süreçtir. Yakýnlýk derecesi artýkça ve ölüm beklenmedik ve ani olunca yaslý kiþiler daha çok etkilenmekte, kaygý düzeyleri daha yüksek çýkmaktadýr. Kadýnlar yas sürecinde erkeklerden daha çok etkilenmektedir.

INTRODUCTION: The objectives of this study were to measure state anxiety levels of individuals in an acute grief period following the death of a close relative, and to evaluate the effects of degree of closeness and gender on grief reactions.
METHODS: The study was conducted in condolence houses in Diyarbakir, Turkey with participants in mourning due to kinship with the deceased. One hundred twenty-two participants (49 females, 73 males) were included in the study. Fifty-four individuals (27 females, 27 males) who were not relatives of the deceased were included in the control group. After informing the participants about the study and obtaining their consent, all participants were asked to complete a survey with a sociodemographic data form, state anxiety inventory (SAI), and a list of possible behavioural reactions.
RESULTS: Acute grief experience was more severe and SAI scores were higher in first-degree relatives. When the loss was sudden, the mean SAI score was 51.8±8.9 and when it was an anticipated death, the mean SAI score was 45.8±11.4 (p<0.001). Grief symptoms were more severe in females compared to males (p<0.001). Psychophysiological reactions of the deceased’s relatives were observed to be more severe than the control group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As the degree of closeness increases, and when the death is unexpected and sudden, individuals appear to be affected more, and have higher levels of anxiety. Females are affected by the grief process more than males.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Prematür Ejakülasyon erkekte en sýk görülen cinsel iþlev bozukluðudur. Patofizyolojisi henüz aydýnlatýlamamýþ olsa da psikolojik faktörler sýkça çalýþýlmýþtýr. Hem biyolojik hem de psikolojik boyutlarý olan prematür ejakulasyonun anlaþýlmasýnda, hastalarýn mizaç ve karakter özelliklerinin araþtýrýlmasýnýn faydalý olabileceði düþünülmüþtür. Nörotisizm ve zarardan kaçýnma boyutlarýnýn cinsel iþlev bozukluklarý ile iliþkili olduðunu gösteren çalýþmalar mevcuttur. Bu çalýþmada yaþam boyu ve edinilmiþ prematür ejakülasyon hastalarýnýn mizaç, karakter özellikleri, cinsel doyum, anksiyete ve depresyon düzeyleri araþtýrýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Prematür ejakülasyon tanýsý alan 40 hasta ve 40 saðlýklý kontrol çalýþmaya dâhil edildi. Hasta grubu yaþam boyu (n=20) ve edinilmiþ (n=20) alt türler olarak iki gruba ayrýldý. Sosyodemografik veri formu, Mizaç ve Karakter Envanteri, Golombok-Rust Cinsel Doyum Ölçeði, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeði uygulandý.
BULGULAR: Prematür ejakülasyon hastalarýnýn kontrol grubuna göre cinsel doyum puanlarý daha düþük, zarardan kaçýnma boyutunun çabuk yorulma ve dermansýzlýk alt boyutu puanlarý daha yüksek izlenmiþtir (p< 0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Zarardan kaçýnma, bir mizaç özelliði olarak nörotransmitter yapýlar ile iliþkili olan, cinsel iþlev bozukluklarýnda dikkat çeken bir parametredir. Cinsel iþlev bozukluklarý ve zarardan kaçýnma iliþkisini araþtýran daha büyük örneklemli ve uzunlamasýna çalýþmalara gereksinim vardýr.

INTRODUCTION: Premature Ejaculation is the most common sexual dysfunction in men. Although the pathophysiology has not been clarified yet, psychological factors have been studied frequently. It may be useful to investigate the temperament and character characteristics of the patients in understanding the premature ejaculation, which has both biological and psychological dimensions. Neuroticism and harm avoidance dimensions are found to be associated with sexual dysfunction. In this study, temperament, character, sexual satisfaction, anxiety and depression levels of lifelong and acquired premature ejaculation patients are investigated.
METHODS: Forty patients diagnosed with premature ejaculation and 40 controls were included in the study. The patient group was divided into two groups as lifelong (n= 20) and acquired (n= 20) subtypes. Sociodemographic data form, Temperament and Character Inventory, Golombok-Rust Sexual Satisfaction Scale, Hospital Anxiety and Depression Scale are applied.
RESULTS: Premature ejaculation patients had lower sexual satisfaction scores and higher fatigability sub-dimension scores of harm avoidance, comparing to the control group (p< 0.05),
DISCUSSION AND CONCLUSION: Harm avoidance as a temperament feature, is associated with neurotransmitter structures, is a prominent parameter in sexual dysfunctions. Larger sampling and longitudinal studies are needed to investigate the relationship between sexual dysfunctions and harm avoidance.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýskemi modifiye albümin (ÝMA), hipoksi, asidoz, inflamasyon, oksidatif stres sonucu üretilen modifiye bir albümin türüdür. Bu çalýþmada, yeni taný alan ve daha önce ilaç kullanmamýþ yaygýn anksiyete bozukluðu (YAB) ve panik bozukluk (PB) hastalarýnda serum ÝMA düzeylerinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalýþmaya, daha önce ilaç kullanmamýþ 23 YAB, 25 PB hastasý ve 28 saðlýklý kontrol dahil edildi. Katýlýmcýlar sosyodemografik veri formu, Beck Depresyon Ölçeði (BDÖ) ve Beck Anksiyete Ölçeði (BAÖ) ile deðerlendirildi. Tüm katýlýmcýlarýn serum ÝMA düzeyleri ve rutin biyokimyasal parametreleri ölçüldü.
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn yaþ, cinsiyet, vücut kitle indeksi (VKÝ) ve biyokimyasal belirteçleri açýsýndan gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (p> 0.05). Serum ÝMA düzeyleri YAB ve PB gruplarýnda saðlýklý kontrollere göre anlamlý olarak daha yüksekken (p <0,01), YAB ve PB gruplarý arasýnda ÝMA düzeyleri açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (p = 0,994). Korelasyon analizlerinde, ÝMA düzeyleri ile BDÖ ve BAE puanlarý arasýnda pozitif korelasyon saptandý (sýrasýyla r = 0.449 ve r = 0.632, p <0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: YAB ve PB hastalarýndaki yüksek ÝMA seviyeleri, bu hastalardaki metabolik stresi gösterebilir. Anksiyete bozukluklarýnda çeþitli biyokimyasal bozukluklar görülebilmektedir. ÝMA, bu hastalarda genel metabolik riski gösteren önemli bir yeni belirteç olabilir. Bu araþtýrma, anksiyete bozukluklarýnda ÝMA düzeylerini deðerlendiren ilk çalýþmadýr.

INTRODUCTION: Ischemia modified albumin (IMA) is an altered type of albumin produced due to exposure to hypoxia, acidosis, inflammation, or oxidative stress. In this study, we aimed to evaluate the serum IMA levels in newly diagnosed and medication-naive generalized anxiety disorder (GAD) and panic disorder (PD) patients.
METHODS: This cross-sectional study included medication-naive 23 GAD, 25 PD patients, and 28 healthy controls. The participants were evaluated with a sociodemographic form, the Beck Depression Inventory (BDI), and the Beck Anxiety Inventory (BAI). Venous blood samples were collected from all participants, and IMA levels and routine biochemical parameters were measured.
RESULTS: There was no statistically significant difference between three groups in terms of age, gender, body mass index (BMI) and routine biochemical markers of the participants (p>0.05). The GAD and PD groups had significantly higher serum IMA levels than healthy controls (p<0.01), whereas there was no statistically significant difference in IMA levels between GAD and PD groups (p=0.994). Additionally, correlation analysis showed a positive correlation between IMA levels with BDI and BAI scores (r=0.449 and r=0.632, respectively, p<0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Higher IMA levels in patients with GAD and PD may indicate metabolic stress on these patients. Anxiety disorders may tend to various biochemical disturbances, and IMA could be an important new marker that indicates global metabolic risk in such patients. This research is the first study that evaluates IMA levels in anxiety disorders.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Birinci basamak hekimlerinin Ulusal Çekirdek Eðitim Programý 2014’te (UÇEP-2014) yer alan psikiyatri ile ilgili temel hekimlik uygulamalarýna dair öz yeterlilik algýlarýnýn ve görüþlerinin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrma tanýmlayýcý ve kesitsel tipte olup toplam 4117 hekim katýlmýþtýr. Türkiye’de birinci basamakta görev yapan hekimlere elektronik ortamda anket formu gönderilerek UÇEP-2014’te yer alan psikiyatri ile ilgili dokuz temel hekimlik uygulamasý ile ilgili yeterlilik seviyeleri ve bir týp fakültesi öðrencisinin mezun olduðunda sahip olmasý gereken yeterlilik seviyesi sorulmuþtur. 1 Ekim 2017 ile 1 Eylül 2018 tarihleri arasýnda gerçekleþtirilmiþtir. Analizlerde, tanýmlayýcý istatistiksel yöntemler ve Ki-Kare Testi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Birinci basamak hekimlerinin psikiyatri ile ilgili uygulamalarda öz yeterlilik oraný %27,3 ile %62,4 arasýnda deðiþmekteydi. Mezuniyetinden beþ yýldan fazla süre geçmiþ olan hekimlerin öz deðerlendirmelerine göre yetersizlik oranlarý, dokuz uygulamanýn dördünde istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha fazlaydý (p<0,05). Toplam dokuz uygulamanýn beþinde hekimlerin görüþleri UÇEP-2014 düzeyi ile uyumluydu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Türkiye’de birinci basamakta görev yapan hekimlerin, psikiyatri ile ilgili temel hekimlik uygulamalarýna yönelik öz yeterlilik algýlarý düþüktür. Yetersizlik algýsý yeni mezun hekimlerde daha azdýr. UÇEP-2014 ile hekimlerin görüþleri genel anlamda birbiriyle uyuþmaktadýr. Mezuniyet öncesi eðitim programlarýnýn psikiyatri ile ilgili temel hekimlik uygulamalarý açýsýndan gözden geçirilmesi önerilebilir.

INTRODUCTION: The aim of this study is to determine self-perceived competency levels and perspectives of primary care physicians on psychiatry related basic practical skills that are in Turkish National Core Curriculum 2014.
METHODS: This is a descriptive cross-sectional study that 4117 primary care physicians participated. An electronic survey form has been sent to primary care physicians who actively work in Turkey to determine the primary care physicians’ self-perceived competency levels and the level that a medical student should reach at the graduation, on the psychiatry related basic practical skills that is in National Core Curriculum 2014. The study was carried out between October 1, 2017 and September 1, 2018. Descriptive statistical methods and chi square test were performed during analysis process.
RESULTS: Self-perceived competency levels on psychiatry related skills of primary care physicians were between 27,3% and 62,4%. The proportion of incompetent primary care physicians was statistically higher among physicians who has graduated from medical school more than five years ago (p<0.05). Out of nine skills, primary care physicians’ perspectives and NCC-2014 levels were consistent.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Primary care physicians who work in Turkey has low self-perceived levels on psychiatry related basic practical skills in National Core Curriculum 2014. Newly graduated physicians (five years from graduation) perceive themselves less incompetent. National Core Curriculum 2014 levels are compatible with perspectives of primary care physicians. It is suggested that undergraduate medical curricula should be evaluated in terms of psychiatry related basic practical skills.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Depresif belirtilerde görülen artýþýn vücut kitle indeksi riskini artýrabileceði bilinmektedir. Bununla birlikte, bu iliþkiye aracýlýk edebilecek ve düzenleyecek altta yatan süreçler hakkýnda az þey bilinmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, depresif belirtiler ile vücut kitle indeksi arasýndaki iliþkide ebeveyn psikolojik kontrolünün aracý etkisini ve yaþýn düzenleyici etkisini incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma 14 ila 17 yaþ arasýnda deðiþen 618 lise öðrencisi (% 53.7 kadýn,% 45.0 erkek) ile gerçekleþtirilmiþtir. Katýlýmcýlara Sosyo demografik Bilgi Formu, Çocuk Depresyon Envanteri, Ebeveyn Psikolojik Kontrol Ölçeði ve Beden Kitle Ýndeksi uygulandý.
BULGULAR: Arabuluculuk analizi ile depresif belirtiler ve vücut kitle indeksi arasýndaki iliþkiye ebeveyn psikolojik kontrolünün aracýlýk ettiði bulunmuþtur. Ayrýca, depresif belirtilerin vücut kitle indeksi üzerindeki yordayýcý etkisi ve ebeveyn psikolojik kontrolünün aracýlýk etkisi yaþ artýkça göre azalmýþtýr. Daha spesifik olarak, depresif belirtilerin doðrudan etkisi ve depresif belirtilerin ebeveyn psikolojik kontrolü yoluyla vücut kitle indeksi üzerindeki dolaylý etkisi 14 yaþýnda görülmekteyken, 14 yaþýndan büyük katýlýmcýlarda görülmemiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn amacý depresif belirtiler ile vücut kitle indeksi arasýndaki iliþkide önemli olduðu düþünülen ebeveynin psikolojik kontrolü ve çocuðun yaþýnýn rolünü ortaya koymaktýr. Bulgular hem beden hem de ruh saðlýðýný olumlu yönde etkileyebilecek ebeveynlik programlarýnýn önemini desteklemektedir.

INTRODUCTION: It is known that the presence of depressive symptoms can increase the risk of elevated body mass index. However, less is known about the underlying processes which may mediate or moderate this relationship. The aim of this study was to examine the mediating effect of parental psychological control and the moderating effect of age in regard to the relationship of depressive symptoms and body mass index.
METHODS: This study was carried out with 618 high school students (53.7% female, 45.0% male), ranging in age from 14 to 17-years-old. The participants were applied Sociodemographic Information Form, Children’s Depression Inventory, Parental Psychological Control Scale as well as Body Mass Index.
RESULTS: It was found through mediation analysis that the relationship between depressive symptoms and BMI was mediated by parental psychological control. In addition, the predictive effect of depressive symptoms on body mass index and the mediating effect of parental psychological control were moderated by age. More specifically, the direct effect of depressive symptoms and the indirect effect of depressive symptoms over body mass index through parental psychological control were observed in participants aged 14- years- old, but not in participants older than 14.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The aim of this study is to reveal the role of the psychological control of the parent and the age of the child, which is thought to be important in the relationship between depressive symptoms and body mass index. The findings support the importance of parenting programs that can positively affect both physical and mental health.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Günümüzde ergenler için bir sorun haline gelen dijital oyun baðýmlýlýðýnýn, duygusal zeka düzeyi ve ebeveyn tutumu ile iliþkili olduðu bilinmektedir. Araþtýrmanýn hedefi, ergenlik dönemindeki algýlanan anne-baba tutumlarý ile duygusal zekâ arasýndaki iliþkide, dijital oyun baðýmlýlýðýnýn aracý (medyatör) etkisinin bulunup bulunmadýðýný araþtýrmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmaya 14-18 yaþ aralýðýnda olan 478 lise öðrencisi katýlmýþtýr. Veri toplama aracý olarak; Sosyodemografik Bilgi Formu, Dijital Oyun Baðýmlýlýðý Ölçeði (DOBÖ-7), Anne-Baba Tutum Ölçeði (ABTÖ) ve Bar-On Duygusal Zekâ Ölçeði Çocuk ve Ergen Formu (EQ-i (YV)) kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrma sonuçlarýna göre yapýlan regresyon analizi sonucunda, ergenlerin algýladýðý kabul/ilgi alt boyutu ile duygusal zekâ düzeyleri arasýndaki iliþkide dijital oyun baðýmlýlýk düzeyinin kýsmi aracý etkiye sahip olduðu bulunmuþtur. Yapýlan ANCOVA analizi sonucuna göre, demokratik ebeveyn tutumuna sahip ergenlerin duygusal zekâ seviyelerinin diðer tutumlara göre daha yüksek, otoriter ebeveyn tutumuna sahip ergenlerin duygusal zekâ düzeylerinin ise diðer ebeveyn tutumlarýna göre daha düþük olduðu görülmüþtür.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Günümüz ebeveynleri için önemli bir sorun olarak görülen dijital oyun baðýmlýlýðýnýn kontrolünde ebeveyn tutumlarýnýn ne derece önemli olduðunu gösteren bu araþtýrma, çocuklarýn hayatlarýna yön veren duygusal zekâ kapasitesinin ebeveyn tutumuyla olan iliþkisini deðerlendirmek adýna bir rehber özelliði taþýmaktadýr. Bulgularýn nesnel gerçekliði yansýtmasý açýsýndan gelecek çalýþmalar, araþtýrmamýzýn kýsýtlýlýklarýný göz önünde bulundurarak planlanmalýdýr.

INTRODUCTION: It is known that digital game addiction, which has become a problem for adolescents today, is associated with emotional intelligence level and parental attitude. The aim of this study is to investigate whether digital game addiction has a mediator effect on the relationship between perceived parental attitudes and emotional intelligence.
METHODS: This study included 478 high school students between the ages of 14-18. The research data were collected over Sociodemographic Information Form, Digital Game Addiction Scale (DOBÖ-7), Parenting Attitude Scale (ABTÖ) and Bar-On Emotional Intelligence Scale Child and Adolescent Form (EQ-i (YV)).
RESULTS: Research results indicated that the level of digital game addiction has a partial mediating effect on the relationship between adolescents' acceptance/involvement sub-dimension and emotional intelligence levels. According to the ANCOVA analysis result, the emotional intelligence levels of adolescents with democratic parental attitudes were higher than the others, and emotional intelligence levels of adolescents with authoritarian parental attitudes were lower than the other parental attitudes.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This research, which shows how important parental attitudes is in the control of digital game addiction, which is seen as an important problem for today's parents, is a guide feature to evaluate the relationship between emotional intelligence capacity that guides children's lives and parental attitude. In order to reflect the objective reality of the findings, future studies should be planned considering the limitations of our research.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada çoklu antipsikotik kullanýmý ile ilgili olabilecek sosyodemografik ve klinik özelliklerin araþtýrýlarak, bu durumun nedenleri ve etkilerinin tartýþýlmasý amaçlanmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Psikotik bozukluklar izlem polikliniðinde takip edilen olgularýn kayýtlarý geriye dönük olarak incelenmiþtir. Hastalarýn kayýtlarýnda yer almakta olan sosyodemografik ve hastalýk ile ilgili klinik özellikler, son baþvurularýndaki Klinik Global Ýzlenim Ölçeði (KGÝÖ)-Hastalýk Þiddeti ve Yan Etki Þiddeti deðerlendirmeye alýnmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 236 hastanýn %76.7’sinin (n=181) en az iki adet antipsikotik ilaç, %64.8’i (n=153) en az bir adet uzun etkili parenteral antipsikotik kullanmakta olduðu tespit edilmiþtir. Çoklu ve tekli antipsikotik kullanan hastalar karþýlaþtýrýldýðýnda ise yaþ, cinsiyet, hastalýk baþlangýç yaþý, elektrokonvülzif tedavi (EKT) öyküsü, uzun etkili antipsikotik kullanýmý, hastanede yatýþ sayýsý ve son yatýþlarýnýn süresi, KGÝÖ hastalýk þiddeti ve yan etki puanlarý açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk saptanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çoklu antipsikotik kullanýmýnýn etkililiði ve güvenliliði hakkýnda yeterli veri olmamasýna karþýn, uygulamada tedavi kýlavuzlarýnýn önerilerinin çok üstünde tercih edildiði anlaþýlmaktadýr. Bu durumun nedenlerinin anlaþýlarak, klinisyenlerin uygulamalarýnda ve kýlavuzlarda düzenlemeler yapýlmasý önemli görünmektedir.

INTRODUCTION: In this study, it was aimed to investigate the sociodemographic and clinical features that may be related to antipsychotic polypharmacy and to discuss the causes and effects of this condition.
METHODS: The records of the cases followed up at the psychotic disorders outpatient clinic were analyzed retrospectively. Sociodemographic and disease related clinical features, Clinical Global Impression Scale (CGI) Severity of Illness and Advers Events in their last applications were evaluated.
RESULTS: The most common diagnosis is schizophrenia with a rate of 63.6% (n = 150). It was determined that 76.7% (n = 181) of 236 patients included in the study were using at least two antipsychotic drugs, %64.8 (n=153) were using long acting parenteral antipsychotics. When comparing antipsychotic polypharmacy and monotherapy patients;statistically significant difference was found in terms of age, gender, onset age of disease, history of electroconvulsive therapy (ECT), long termparenteral antipsychotic use, number of hospitalizations and duration of their last hospitalization, Clinical Global Impression Scale severity of illness and advers events scores.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although there is insufficient data on the efficacy and safety of antipsychotic polypharmacy, it appears that it is preferred in practice far above the recommendations of treatment guidelines.It seems important to understand the causes of this situation, and to make adjustments in the practices and guidelines of clinicians.Medical, social and economic consequences caused by antipsychotic polypharmacyshould be considered.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, ergenlerde covid-19 korkusu ile problemli internet kullanýmý arasýndaki iliþkide yaþam doyumu ve öznel zindeliðin aracý rolünü incelemektir
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmanýn katýlýmcýlarý, Türkiye’de 532 ergenden (304 kadýn, 228 erkek) oluþmaktadýr. Araþtýrmada, Covid-19 Korkusu Ölçeði, Yaþam Doyumu Ölçeði, Öznel Zindelik Ölçeði, Problemli Ýnternet Kullanýmý Ölçeði kullanýlmýþtýr. COVID-19 salgýný nedeniyle okullarda yüz yüze eðitim yapýlmadýðý için veriler çevrimiçi olarak toplandý. Bunun için, Google Formlar aracýlýðýyla hazýrlanan çevrimiçi veri toplama aracýlýðýyla ölçekler katýlýmcýlara gönderildi.
BULGULAR: Ergenlerin koronavirüs yaþama korkusu ile yaþam doyumu, öznel zindelik, problemli internet kullanýmý arasýndaki iliþkileri Pearson korelasyon analizi ile saptandý. Analiz sonucunda problemli internet kullanýmýnýn covid-19 korkusu ile pozitif, yaþam doyumu ve öznel zindelik ile negatif yönde, düþük düzeyde anlamlý bir iliþkinin olduðu görülmektedir. Covid-19 korkusu ile yaþam doyumu ve öznel zindelik arasýnda düþük düzeyde, negatif yönde anlamlý bir iliþkinin olduðu gözlenmektedir. Regresyon analizi kullanýlarak yaþam doyumu ve öznel canlýlýðýn covid-19 korkusu ile problemli internet kullanýmý arasýndaki aracýlýk iliþkisi incelendi. Araþtýrmada aracýlýk etkileri test etmek için Hayes (2009) tarafýndan geliþtirilen Process makro kullanýlarak gerçekleþtirildi. Bu yöntemde 5000 yeniden örnekleme yöntemi seçildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: çalýþmanýn sonuçlarý, yaþam doyumu ve öznel canlýlýðýn covid-19 korkusu ile problemli internet kullanýmý arasýndaki iliþkiye aracýlýk ettiðini göstermektedir

INTRODUCTION: This aim is to examine the mediating role of life satisfaction and rotating vitality in the relationship between fear of covid-19 and problematic internet use in adolescents
METHODS: The participants in Turkey to 532 adolescents (304 females, 228 males) are formed. In the study, Covid-19 Fear Scale, Life Satisfaction Scale, Subjective Vitality Scale, and Problematic Internet Use Scale were used. Due to the covid-19 outbreak, education was not held in schools, so data were collected online. For this, scales were sent to the participants through online data collection prepared via Google Forms.
RESULTS: Relationships between adolescents' fear of experiencing coronavirus and their life satisfaction, fitness, and problematic internet use were determined by Pearson correlation analysis. It is seen that the problematic internet use has a positive relationship with the fear of covid-19, a negative relationship with life satisfaction and other vitality, and low follow-up. It is observed that there is a low level, negatively significant relationship between Covid-19 and life satisfaction and vitality. Regression analysis examined the mediating relationship between life satisfaction and age's fear of covid-19 and internet use. The research was performed by Hayes (2009) to test the mediating effect. The process was carried out in the macro mirror. In this method, 5000 resampling method was chosen.
DISCUSSION AND CONCLUSION: their results mediate the relationship between life satisfaction and health fear of covid-19 and problematic internet use.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Çocuklar Ýçin Özel Gereksinim Raporu’na (ÇÖZGER) geçiþ sonrasýnda düzenlenen saðlýk kurulu raporlarýnda sosyodemografik özellikleri, taný daðýlýmlarýný, özel gereksinim alanlarý ve düzeylerini belirlemek, ayrýca rapor yenilemek için baþvuran olgularýn ÇÖZGER öncesi raporlarýyla ÇÖZGER raporlarýný karþýlaþtýrarak yeni sisteme geçiþle birlikte ortaya çýkan farklýlýklarý tartýþmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda Mart 2019-Þubat 2020 tarihleri arasýnda ÇÖZGER düzenlenmesi amacýyla saðlýk kuruluna baþvuran 0-18 yaþ arasý 1302 olgunun sosyodemografik özellikleri, ÇÖZGER rapor detaylarý ile rapor yenilemek için baþvuran olgularýn ÇÖZGER öncesi rapor bilgileri gözden geçirilmiþtir.
BULGULAR: Hastalarýn % 65.7’si erkek, %34,3’ü kýz cinsiyettedir. Yaþ ortalamasý 8,63±3,91 olarak saptanmýþtýr. ÇÖZGER’de çocuk ve genç psikiyatrisi alanýnda taný alan olgularýn %44.7’sinde gecikmiþ dönüm noktasý, %30.7’sinde özgül öðrenme güçlüðü, %21.6’sýnda dil geliþimsel bozukluðu ve %11.7’sinde otizm spektrum bozukluðu tanýsý olduðu saptanmýþtýr. Rapor yenilemek için baþvuran olgularýn ÇÖZGER öncesi raporlarýnda %8.3’ünün yüzde 90-99 engel oraný aralýðýnda olduðu görülmüþtür. Bu oran ÇÖZGER’de % 33.5 olarak karþýmýza çýkmýþtýr (p<0.001). Rapor yenilenen olgularda yalnýzca çocuk ve genç psikiyatrisi alanýndaki tanýlar için engel oranlarý incelendiðinde ise ÇÖZGER öncesi %5.3’ünün yüzde 90-99 engel oraný aralýðýnda olduðu; ÇÖZGER’de ise bu oranýn %18.1 olduðu saptanmýþtýr (p<0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: ÇÖZGER’e geçiþle hem çocuk ve genç psikiyatrisi alaný hem de diðer alanlardaki taný daðýlýmlarýnda yüzde olarak büyük farklýlýklarýn olmadýðý görülmüþtür. Ancak, eski yönetmelikle kýyaslandýðýnda rapor yenilemek için baþvuran olgularda %90-99 engel oranýnda yer alan grubun, hem tüm tanýlar için hem de yalnýz çocuk ve genç psikiyatrisi tanýlarý için ayrý ayrý incelendiðinde istatistiksel olarak anlamlý bir artýþ saptanmýþtýr.

INTRODUCTION: The aim of our study is to determine the distribution of diagnoses, special needs areas and levels in the medical board reports after passing to Special Needs Report for Children (SNRFC). In addition, to discuss the differences that emerged with the transition to the new system by comparing pre-SNRFC reports with the SNRFC reports of the cases who applied for report renewal.
METHODS: We reviewed socio-demographic characteristics, SNRFC report details of 1302 cases between 0 and 18 years old who applied to the health committee between March 2019 and February 2020 for the purpose of preparing a SNRFC and details of medical board reports before SNRFC.
RESULTS: We saw that 65.7% of the patients are male and 34.3% are female. The average age was found 8.63 ± 3.91. The diagnoses in the reports were delayed turning points (44.7%), specific learning difficulties (30.7%), language developmental disorders (21.6%) and autism spectrum disorder (11.7%) respectively after the transition to SNRFC system. Cases applying for report renewal, in pre-SNRFC reports, it was seen that 8.3% of them were in range of 90-99 percent disability ratio. This rate was 33.5% in SNRFC (p <0.001). When the disability rates for only child and adolescent psychiatry diagnoses are examined in the cases whose report was renewed, 5.3% before SNRFC was in the range of 90-99 percent disability; this rate was found to be 18.1% in SNRFC (p <0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: With the transition to SNRFC, it was observed that there were no significant differences in the distribution of diagnoses in both child and youth psychiatry and other fields. However, a statistically significant increase was found when the group, which had a disability rate of 90-99% in cases applying for report renewal compared to the old regulation, was examined separately for all diagnoses and only for child and youth psychiatry diagnoses.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, bir çocuk psikiyatrisi kliniðine iki yýllýk sürede getirilen suça sürüklenen çocuklarýn özelliklerini, düzenlenen adli raporlarý ve çocuklara ait tedbir kararlarýný sunmak amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplam 67 çocuða (59 erkek ve 8 kýz) ait sosyodemografik, klinik ve suça iliþkin veriler SPSS 23.0 paket programýna girilerek gerekli istatistikler uygulanmýþtýr.

BULGULAR: Yaþ ortalamasý 15.2 ± 1.3 olan çocuklarýn %22.4’ünün tekrarlayan suç öyküsü mevcuttu. Çocuklarýn %20.9’unun ailesinde, %43.3’ünün arkadaþlarý arasýnda en az bir kiþi daha önce suça karýþmýþtý. En sýk suç tipleri hýrsýzlýk, cinsel istismar ve mala zarar verme idi. Suçun tekrarlayýcýlýðý ile okulu býrakma, disiplin cezasý alma, önceden psikiyatrik bozukluðu olma, sigara içme, kendine zarar verici davranýþý olma, suça sürüklenen arkadaþý olma, hýrsýzlýk ve mala zarar verme arasýnda anlamlý iliþki bulundu. Adli raporlarýn %25.4’ünde “iþlediði fiilin hukuki anlam ve sonuçlarýný algýladýðý ve davranýþlarýný yönlendirebildiði”, %28.4’ünde “iþlediði fiilin hukuki anlam ve sonuçlarýný algýladýðý ancak davranýþlarýný yönlendiremediði”, %46.3’ünde “iþlediði fiilin hukuki anlam ve sonuçlarýný algýlamadýðý ve davranýþlarýný yönlendiremediði” belirtilmiþti Ayrýca çocuklarýn yaklaþýk yarýsýna koruyucu ve destekleyici tedbir önerisinde bulunulmuþtu. Önerilen ve çýkan tedbir kararlarý arasýnda yaklaþýk dört ay vardý ve bunlar büyük oranda birbirinden farklýydý.


TARTIÞMA ve SONUÇ: Çocuklarýn tekrarlý suç eyleminden korunmasý için bireysel, ailesel ve çevresel risk etmenleri birlikte ele alýnmalý ve bu çocuklara yönelik koruyucu hizmetlerde görev alan kurumlarýn iþbirliði güçlendirilmelidir.

INTRODUCTION: In this study, we aimed to present the characteristics of juvenile pushed to crime who were brought to a child psychiatry clinic in a two-year period, the forensic reports and the measure decisions for these children.
METHODS: Sociodemographic, clinical and crime data of 67 children (59 boys and 8 girls) were entered into the SPSS 23.0 package program and required statistics were applied.
RESULTS: 22.4% of the children with an average age of 15.2 ± 1.3 had recurrent crime. At least one in the family of 20.9% and among friends of 43.3% were involved in crime before. The most common types of crime were theft, sexual abuse and property damage. A significant relationship was found between the recidivism and the disciplinary penalty, school drop-out, prior psychiatric diagnosis, smoking, self-injurious behavior, having peers pushed into crime, crimes as theft and property damage. In 25.4% of the judicial reports, “the child perceives the legal meaning of the act committed and controls his/her behavior”, in 28.4% “the child perceives the legal meaning of the act committed however cannot control his/her behavior”, and in 46.3% “the child does not perceive the legal meaning of the act committed and cannot control his/her behavior” was reported. Preventive/supportive measures were recommended for approximately half of the children. There was approximately four months between the recommended and the taken measures, and these were substantially different from each other.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Individual, familial and environmental risk factors should be addressed together to protect children from recidivism and the cooperation of institutions involved in protective services should be strengthened..

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý özgül öðrenme bozukluðu tanýsý olan çocuklarda benlik algýsý ve duygu düzenleme güçlüðünün depresif belirtileri ne ölçüde yordadýðýný incelemektir. Bunun yaný sýra depresif belirtiler ve benlik algýsý arasýndaki iliþkide duygu düzenleme güçlüðünün aracý rolünün araþtýrýlmasý da bir diðer amaçtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmanýn örneklemini 10-14 yaþ aralýðýnda ÖÖB tanýsý olan klinik grup (n= 156) ve saðlýklý kontrol grubu (n= 170) olmak üzere toplam 326 katýlýmcý oluþturmaktadýr. Veri toplama aracý olarak Piers Harris Çocuklarda Öz Kavramý Ölçeði, Çocuklar Ýçin Depresyon Ölçeði, Duygu Ayarlama Ölçeði ve Demografik Bilgi Alma Formu kullanýlmýþtýr.

BULGULAR: Çalýþma sonuçlarýna göre ÖÖB’li grubun kontrol grubuna göre anlamlý olarak depresyon ve duygu düzenleme güçlüðü puanlarý daha yüksek; benlik algýsý puanlarý ise daha düþüktür. ÖÖB’li çocuklarda benlik algýsý ve duygu düzenleme güçlüðü, depresif belirtileri anlamlý olarak yordamaktadýr; kontrol grubunda ise benlik algýsýnýn depresif belirtileri yordadýðý belirlenmiþ ancak duygu düzenleme güçlüðünün depresif belirtiler üzerinde etkisinin olmadýðý görülmüþtür. Aracý rol analizleri, ÖÖB’li çocuklarda duygu düzenleme güçlüðünün, depresif belirtiler ve benlik algýsý arasýndaki iliþkide kýsmi aracý etkisi olduðunu göstermiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Klinik grup ile kontrol grubunun karþýlaþtýrýlmasýndan elde edilen sonuçlar alanyazýn ile tutarlýdýr. Klinik grupta depresif belirtiler ve benlik algýsý arasýndaki iliþkide duygu düzenleme güçlüðünün kýsmi aracý rolü olduðunun bulunmasý, ÖÖB’li bireylerin genel iþlevselliðinin arttýrýlmasýna yönelik geliþtirilecek müdahale programlarý için önemlidir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to determine to what extent the self-perception and difficulties in emotion regulation are predictors of depressive symptoms in children diagnosed with specific learning disorder (SLD). Furthermore the other aim was to investigate the mediating role of the difficulties in emotion regulation in the relationship between depressive symptoms and self-perception.
METHODS: The study sample was consisted of 326 participants among 10-14 ages, clinical group diagnosed with SLD (n = 156) and healthy control group (n = 170). Piers Harris Children's Self-Concept Scale, Children's Depression Scale, Emotion Adjustment Scale and Demographic Information Form were used as data collection tools.
RESULTS: According to the results depression and difficulties in emotion regulation scores of the SLD group were significantly higher; self-perception scores were lower than control group. It was found that self-perception and difficulties in emotion regulation significantly have predicted depressive symptoms in children with SLD; self-perception has predicted depressive symptoms in control group but difficulties in emotion regulation had no effect on depressive symptoms in this group. The mediator role analysis results have showed that difficulties in emotion regulation had a partial mediating role between depressive symptoms and self-perception in children with SLD.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results obtained from the comparison of the clinical and the control group are consistent with the literature. The finding that difficulties in emotional regulation has a partial mediating role in the relationship between depressive symptoms and self-perception in SLD group is important for the intervention programs which will develop to increase the global functionality of individuals with SLD.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: COVID-19 pandemisinin ruh saðlýðý üzerine etkilerine iliþkin henüz kýsýtlý sayýda araþtýrma yapýlmýþtýr. Yapýlan çalýþmalarda daha çok genel topluma ve risk altýndaki saðlýk çalýþanlarýna odaklanýlmýþtýr. Henüz literatürde COVID-19 geçirenlerde iyileþme dönemi sonrasýndaki ruhsal durumu inceleyen herhangi bir çalýþma bulunmamaktadýr. Çalýþmamýzda COVID-19 geçiren bireylerin iyileþme dönemi sonrasýnda psikiyatrik taný açýsýndan deðerlendirilmesi amaçlanmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya COVID-19 geçirdiði klinik testlerle doðrulan, taburculuk sonrasýnda en az bir aylýk süre geçen 50 katýlýmcý dahil edildi.
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn 5’ine (%10) tanýmlanmýþ diðer bir kaygý bozukluðu (yaygýn kaygý bozukluðu taný kriterlerini karþýlamakla birlikte henüz süre taný ölçütünü karþýlamamaktadýr), 3’üne (%6) panik bozukluk, 2’sine (%4) tanýmlanmýþ diðer bir bedensel belirti bozukluðu ve iliþkili bozukluk (kýsa bedensel belirti bozukluðu), 1’ine (%2) major depresyon bozukluðu, 1’ine (%2) travma sonrasý stres bozukluðu, 1’ine (%2) obsesif kompulsif bozukluk, 1’ine (%2) ise tanýmlanmýþ diðer bir uykusuzluk bozukluðu (kýsa uykusuzluk bozukluðu) tanýsý konmuþtur. Katýlýmcýlarýn 6’sýnda (%12) taný kriterlerini karþýlamayacak düzeyde anksiyete belirtileri, 2’sinde (%4) ise taný kriterlerini karþýlamayacak düzeyde depresif belirtiler mevcuttu. Diðer 28 (%56) katýlýmcýda herhangi bir ruhsal bozukluk saptanmamýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýz her ne kadar önemli kýsýtlýlýklar içerse de COVID-19 viral enfeksiyonu geçiren bireylerde iyileþme dönemi sonrasýnda anksiyete belirtilerinin oldukça sýk görüldüðünü göstermektedir.

INTRODUCTION: Limited number of studies is available investigating the influences of COVID-19 pandemic on mental health. Most of the studies were focused on general population and risky health personnel. No studies are available in literature investigating the mental status of the recovering patients from COVID-19. The aim of the present study is to evaluate the psychiatric diagnosis of the patients who recovered from COVID-19 and to determine the prevalence of mental disorders in these individuals.
METHODS: Fifty individuals who were proven to catch COVID-19 through clinical tests and at least one month passed from recovery were included in the study.
RESULTS: As the result of clinical evaluations, other specified anxiety disorders (meets diagnostic criteria of generalized anxiety disorder but not duration criteria) was detected in 5 (10%), panic disorder was detected in 3 (6%), other specified somatic symptom and related disorder (short somatic symptom disorder) was detected in 2 (4%), major depression was detected in 1 (2%), post-traumatic stress disorder in 1 (2%), obsessive-compulsive disorder in 1 (2%) and another specified insomnia disorder (short-term insomnia) was detected in 1 (2%). 6 (12%) participants had anxiety symptoms that do not meet diagnostic criteria, 2 (4%) had depressive symptoms that do not meet diagnostic criteria. No mental disorder was detected in remaining 28 (56%) participants.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The present study reveals that anxiety symptoms are quite frequent following recovery period of COVID-19 although it has some limitations.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Bruksizm, gündüz (diurnal) veya geceleri (nokturnal) diþ gýcýrdatma veya sýkma ile karakterize olan ve orofarengeal dokularda çeþitli patolojilere yol açan parafonksiyonel bir aktivitedir. Buspiron yaygýn anksiyete bozukluðunun (YAB) tedavisinde, seçici serotonin geri alým inhibitörlerinin (SSGÝ) yan etkilerini azaltmak, depresyon ve anksiyete bozukluklarýnda tedaviyi güçlendirmek amacýyla kullanýlmaktadýr. Bu kullanýmlarýna ek olarak buspiron eriþkinlerde bruksizmin tedavisinde de kullanýlmaktadýr. Bu çalýþmada litaratürdeki buspiron ile tedavi olmuþ bruksizm olgularýnýn özetlenmesi ve tedavi seçeneklerinin tartýþýlmasý amaçlanmýþtýr. Bruksizm tedavisinde buspiron kullanan hakemli tüm makaleleri deðerlendirmek için Pubmed, Google Akademik ve Web of Science veritabanlarý üzerinde sistematik bir araþtýrma yapýldý. Bruksizm tedavisinde buspiron kullanýlan çalýþmanýn tamamý çalýþmaya dahil edildi. Olgu raporlarý temelinde deðerlendirildiðinde, bruksizmin tedavisinde buspiron güvenle kullanýlabilecek psikotroplardan biri olarak görülmektedir. Tedavide ortalama günlük dozun 10-20 mg þeklinde ayarlanmasý ve etkinlik çok daha kýsa sürede ortaya çýkabilmekle birlikte minimum 2 hafta beklenmesi önerilebilir. Bu çalýþma, birçok olguda bruksizmin tedavisinde etkili olduðu gösterilen buspironun çeþitli sýnýrlýlýklarýna raðmen önerilmesi ve bu konuda yapýlacak ileri çalýþmalara bir adým olmasý açýsýndan önemlidir.

Bruxism is a parafunctional activity characterized by daytime (diurnal) or nighttime (nocturnal) tooth grinding and squeezing and causing various pathologies in oropharyngeal tissues. Buspirone is used in the treatment of generalized anxiety disorder, to reduce the side effects of selective serotonin reuptake inhibitors, and to strengthen the treatment in depression and anxiety disorders. In addition to these uses, buspirone is also used in the treatment of bruxism in adults. In this study, it is aimed to summarize bruxism cases treated with buspirone in literature and to discuss treatment options. A systematic research was conducted on Pubmed, Google Academic and Web of Science databases to evaluate all peer-reviewed articles using buspirone in the treatment of bruxism. The whole study in which buspirone was used in the treatment of bruxism was included in the study. When evaluated on the basis of case reports, buspirone is seen as one of the psychotropes that can be used safely in the treatment of bruxism. In the treatment, it may be recommended to adjust the average daily dose to 10-20 mg and wait a minimum of 2 weeks, although the effectiveness may occur in a much shorter time. This study is important in terms of recommending buspirone, which has been shown to be effective in the treatment of bruxism in many cases, despite its various limitations and as a step for further studies on this subject.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Salt obsesyonlar, doðrudan gözlenebilir bir kompulsiyon ile iliþkili olmayan, zihinde istem dýþý beliren, yineleyici, çoðunlukla benliðe yabancý ve kabul edilemez nitelikte olan düþünce, imge ya da dürtülerden oluþmaktadýr. Kompulsiyonlarýn eþlik etmediði obsesyonlara sahip bireylerin çeþitli bastýrma ve zihinsel kontrol stratejilerini kullandýðý, ancak bu kontrol stratejilerinin obsesif düþüncelerin sýklýðýnýn ve yoðunluðunun artmasýna neden olarak kýsýr bir döngü yarattýðý; bu noktada müdahale yöntemlerinin farklýlaþmasýna ihtiyaç duyulduðu görülmektedir. Bu olgu sunumunda OKB tanýsý ile izlenen ve gözlenebilir kompulsiyonlarýn eþlik etmediði farklý içerikteki obsesyonlara sahip bir danýþanýn formülasyonu ve terapi süreci yer almaktadýr. Terapi süreci, aþamalý maruz býrakma ile hatalý deðerlendirmelere iliþkin biliþsel yeniden yapýlandýrma ve davranýþ deneylerini içeren biliþsel davranýþçý psikoterapi uygulamalarýndan oluþmuþtur. Terapi sürecinde düþünce-eylem kaynaþmasý, abartýlmýþ tehdit, kontrol ihtiyacý ve belirsizliðe tahammülsüzlüðü içeren hatalý deðerlendirmelere yönelik biliþsel ve davranýþsal müdahalelerden yararlanýlmýþtýr. 25 görüþmeden oluþan psikoterapi sürecinin sonunda danýþanýn istem dýþý düþüncelerinin sýklýðýnýn belirgin biçimde azaldýðý, düþüncelerin önemi ve kontrolüne iliþkin hatalý deðerlendirmelerin gerçekçi düþünceler ile yer deðiþtirdiði, danýþanýn düþünceleri kontrol etme ve bastýrma giriþimlerinin ve OKB belirtilerinin azaldýðý gözlenmiþtir. Sonuç olarak; doðrudan gözlenebilir kompulsiyonlarýn eþlik etmediði obsesyonlarýn tedavisinde istem dýþý düþüncelerin hatalý yorumlanmasý ve zihinsel kontrole yönelik hatalý deðerlendirmelere iliþkin biliþsel müdahale tekniklerinin davranýþçý teknikler ile birlikte uygulanmasýnýn önem taþýdýðý düþünülmektedir.

Pure obsessions consist of repeated intrusive thoughts, images or impulses that are not related to an overt compulsion, which are mostly ego-dystonic and regarded as unacceptable. Individuals with obsessions without overt compulsions use various suppression and mental control strategies, but these control strategies create a vicious circle by increasing the frequency and intensity of obsessive thoughts. Thus, efforts of different types of interventions are needed to be implemented for this special group. In this case report, the formulation and therapy process of a client who has been diagnosed with OCD and has different obsessions without observable compulsions is included. The therapy process consisted of cognitive behavioral psychotherapy practices including graded exposure and cognitive restructuring with behavioral experiments related to faulty appraisals. During the therapy process, cognitive and behavioral interventions were used to change faulty appraisals including thought-action fusion, exaggerated threat, need for control and intolerance to uncertainty. At the end of the psychotherapy process which consisted of 25 sessions, it was observed that the frequency of the client's intrusive thoughts decreased significantly, faulty appraisals regarding the importance and control of thoughts were replaced by realistic thoughts, and the attempts of the client to control and suppress thoughts and, also OCD symptoms decreased. As a result, in the treatment of obsessions without overt compulsions it is considered important to combine behavioral techniques with cognitive intervention techniques regarding faulty appraisals of intrusive thoughts and appraisals of mental control.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Oto-vampirizm kiþinin kendi kanýný içtiði nadir görülen bir davranýþ bozukluðudur. Daha çok þizofreni gibi psikotik bozukluklarda karþýmýza çýkan bu dikkat çekici semptom nadir de olsa baþka psikiyatrik hastalýklarda da görülebilir. Kiþilik bozukluklarý da bu hastalýklardandýr. Borderline kiþilik bozukluðu, aðýrlýklý olarak kiþiler arasý iliþkilerdeki ve duygudurumdaki dengesizlik, intihar davranýþý, benlik karmaþasý ve dürtüsellik ile seyreden bir kiþilik bozukluðudur. Dürtüsellik borderline kiþilik bozukluðunun taný kriterlerinden birisidir. Yazýmýzda self mutilasyon ve sonrasýnda kan emme davranýþý þikayetleriyle tarafýmýza baþvuran, oto-vampirizmin eþlik ettiði borderline kiþilik bozukluðu tanýsý alan ve psikoterapi ve psikofarmakolojik tedavi yöntemleriyle klinik seyrinde düzelme saptanan olgudan bahsetmeyi amaçladýk.

Auto-vampirism is a rare behavioral disorder in which a person sucks her/his own blood. The remarkable finding occurring in psychotic disorders such as schizophrenia but it can be seen in other psychiatric diseases. Personality disorders are also one of these diseases. Borderline personality disorder is a personality disorder characterized by imbalance in interpersonal relationships and mood, suicidal behavior, self-confusion and impulsivity. Impulsivity is one of the diagnostic criteria of borderline personality disorder. In this article we aimed to mention a patient, applying to us with complaints of self mutilation and after giving pleasurable blood sucking behaviour, diagnosed with borderline personality disorder accompanied by auto-vampirism and improvement in her clinical course with psychotherapy and psychopharmacological treatment method.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Makale Özeti | Tam Metin PDF