Amaç: Literatür ve klinik uygulamalarda yaygýn olarak kullanýlan Stroop Testine iliþkin puanlarýn temsil ettikleri biliþsel iþlevleri ve ilgili beyin alanlarýný belirlemek. Yöntem: Araþtýrma yaþ (19-37 yaþ aralýðý) ve eðitim düzeyi (12 yýl ve üstü) açýsýndan eþleþtirilmiþ 45 saðlýklý gönüllü üzerinde yürütülmüþtür. Uyarým, kayýt ve analiz iþlemlerinde NeuroScan 4.2 donaným-yazýlým sistemi kullanýlmýþtýr. EEG kaydý 10-20 sistemine göre 32 elektrot lokasyonundan (referans: birleþtirilmiþ mastoid elektrotlarý) alýnmýþ, kayýtlar 0.16-100 Hz (3 dB noktasý, 12 dB oktav/eðim) sýnýrlarýnda filtrelenmiþ, toplam kayýt süresi olan 2046 ms'nin ilk 1024 ms'lik bölümü temel düzeyin de belirlenmesinde kullanýlacak olan uyarýcý-öncesi bölümü oluþturmuþtur. Örnekleme aralýðý 512 Hz olmuþtur. Analizler zamansal alanda (olay-iliþkili potansiyeller: OÝP) yapýlmýþ, ilgili haritalar elde edilmiþtir. Deneysel koþullar ve elektrot alanlarýnýn OÝP zirveleri üzerindeki etkileri istatistiksel tekniklerle analiz edilmiþtir. Bulgular: incelenen testte erken OÝP zirveleriyle yüksek frekanslý osilasyonlarýn genelde posterior bölgelerde elde edildiði ve duyusal/algýsal iþlemleri temsil ettiði; geç OÝP zirveleriyle düþük frekanslý osilasyonlarýn antero-posterior eksen üzerinde elde edildiði ve ileri bilgi iþleme iþlemlerini temsil ettiði görülmüþtür. Sonuç: Literatür ve uygulamalarda frontal bölge testi olarak kabul edilen Stroop Testi performansý beynin geniþ bir alanýný içermektedir. Bu bulgular, iþlevlerin beyne seçici olarak yayýlmýþ biçimde gerçekleþtirildiðini öne süren güncel beyin ve biliþ modellerini desteklemektedir.

Objective: To find the cognitive correlates and the brain regions that performance on Stroop Test represent. Method: The study was conducted on 45 healthy volunteers who were matched with respect to age (19-37 years) and education (12 years or more). Stimulation, recording and analyses were carried under NeuroScan 4.2. Computerized versions of the Stroop Test were used. EEG was recorded from 32 electrode locations (10/20 system, referenced to linked earlobes) and filtered between 0.16-100 Hz (3 dB point, 12 dB octave/slope). Total record time was 2046 ms and the first 1024 ms comprised the prestimulus interval which was also be used for baseline correction. Sampling rate was 512 Hz. The analyses were carried on in the time-domain (event- related potentials: ERPs). Respective time-domain maps were constructed. The effect of the experimental conditions and electrode locations on ERP peaks were statistically analyzed. Results: In this test, early ERP and high frequency ERO components were obtained mainly from the posterior recording sites and represented sensory/perceptual processes. The late ERP and the low frequency ERO components, on the other hand, represented higher operations of information processing. Conclusion: Performance at the Stroop Test involve extended regions of the brain. These findings support the contemporary models on brain and cognition according to which functions are realized through selectively distributed processing.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Giriþ: Bu çalýþmada Ankara ili Gölbaþý ilçesinde toplumda hipersomnia, solunumla iliþkili uyku belirtileri, parasom- nia belirtilerinin incelenmesi ve 15-65 yaþ aralýðýnda son bir ay içinde görülme sýklýðýnýn belirlenmesi amaçlanmýþtýr. Yöntem: Bu araþtýrmada uyku bozukluklarýnýn taranmasýnda kullanýlmak üzere "Uyku Bozukluklarý Genel Deðerlendirme Anketi" geliþtirilmiþtir. Ankara Gölbaþý ilçesine baðlý iki mahallede toplam 1332 kiþilik nüfusa ulaþýlmýþ, 1034 kiþi çalýþmaya alýnmýþtýr. Uyku Bozukluklarý Genel Deðerlendirme Anketi ve Epworth Uykululuk Ölçeði (EUÖ) alanda uygulanmýþtýr. Bulgular: Ankete katýlan 1034 kiþinin yaþ ortalamasý: 34,28 12,30 (Ort SS)'dur, katýlanlarýn %45.3'ü erkek, %54.7'si kadýndýr. Katýlanlarýn %6.9'u bir hipersomnia yakýnmasý bildirmiþtir (Gündüz sýk uyuklama, aþýrý gündüz uykusu, gece uykusunun 11 saat ve üzerinde olmasý). Katýlanlarýn %15.8'i Sürekli ve yüksek sesle horlama, %7.9'u uykuda nefes durmalarý, %6.1'i uykuya dalarken bacaklarýný hareket ettirme, %4.2'si gündüz sýk uyuklama, %3.6'sý 11 saat ve üzerinde gece uykusu bildirmiþtir. EUÖ bulgularýna göre katýlýmcýlarýn %2.3'ünde aþýrý gündüz uykusu, bulunmuþtur. 40 yaþýn üzerindekilerde, kronik fiziksel hastalýðý olanlarda ve BMI indeksi yüksek olanlarda daha fazla gündüz aþýrý uyku yakýnmasý bulunmuþtur.Sonuç: Bulgularýmýz hipersomnia ile ilgili belirtilerin toplumlumuzdaki kentsel bir örneklemde yaygýnlýðý üzerine bilgi oluþturmaktadýr, ileri çalýþmalarda uyku bozukluklarý ile ilgili kesin sonuçlara varýlmasý için tanýsal deðerlendirmenin yapýlandýrýlmýþ klinik görüþme ve seçilmiþ hastalarda uyku laboratuvarý çalýþmasý ile desteklenmesi planlanmýþtýr.

Objective: The characteristics and prevalence of hypersomnia-related sleep problems in Turkey are not well established. The goal of this study was to determine the prevalence of hypersomnia-related symptoms in an urban district of Turkey. Method: Out of the 1332 people in the sample, 1034 subjects in the 15-65 years age range were included in the study. Interviews were conducted according to the "Sleep Disorders Assessment Questionnaire" developed by the researchers, and the Epworth Sleepiness Scale (ESS) was administered to the subjects. Results: The mean age of the participants was 34.28 12.30 with a 45.3% male, 54.7% female distribution, 6.9% defined one or more hypersomnia symptoms (daytime somnolence or excessive daytime sleepiness or more than 11 hour night-time sleep). The distribution of the reported symptoms were as follows: daytime somnolence 4.2%, more than 11 hour night-time sleep 3.6%, restless legs while falling asleep %6.1, continuous loud snoring %15.8, and breathing cessation during sleep 7.9%. ESS revealed that 2.3% of the participants suffered from excessive daytime sleepiness. Subjects with chronic physical disorders, overweight subjects, and subjects older than 40 years old had more excessive daytime sleepiness. Conclusion: This study collected information on the prevalence of hypersomnia related symptoms in an urban community sample in Turkey. Future studies should use a structured clinical interview and sleep laboratory studies on selected patients to establish a more reliable diagnosis of sleep disorders.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Halen ötimik ikiuçlu bozuklukta ksantin oksidaz (X0) ve Malondialdehit (MDA) enzim düzeyini ölçen bir çalýþma yoktur, ikiuçlu hastalarda oksidan molekül MDA seviyeleri yüksek olduðu bilinmektedir. Remisyon döneminde (ötimik evre) oksidan/antioksidan dengede yer- alan X0 ve MDA'nýn yüksek veya düþük olduðu bilinmemektedir. Bu çalýþmada bu moleküllerin düzeylerini ikiuçlu hastalarýn ötimik evrelerinde ölçmeyi amaçladýk. Yöntem: 22 ikiuçlu bozukluðu olan ötimik hasta ve 22 saðlýklý kontrol çalýþmaya dâhil edildi. Bu çalýþmada X0 ve MDA'nýn serum düzeyleri ölçüldü. Bir psikiyatrist tarafýndan DSM-IV'e göre yapýlan deðerlendirmede hastanýn en azýndan bir ay ötimik fazda olmasý çalýþmaya dahil edilme ölçütü olarak kabul edildi. Bulgular: Hastalarda X0 serum düzeylerinin ortalama deðeri kontrollerin deðerlerinden yüksekti. Ortalama serum MDA düzeyleri ikiuçlu hastalarda kontrollere göre artmýþ bulundu. X0 ve MDA düzeyleri arasýnda korelasyon vardý. Sonuç: Daha önceki çalýþmalarda bulunan ikiuçlu bozukluðun akut manik safhasýnda yüksek oksidatif stres ve remisyonda (ötimik evre) olan hastalarda da yüksek X0 ve MDA düzeyleri bulunmasý, hastalýðýn moleküler seviyede oksidatif stresle devam etmekte olduðunu gösterebilir.

Objectives: There hasn't been any study measuring (Xanthine Oxidase), and MDA (Malondialdehyde) enzymes in euthymic bipolar disorders yet. In bipolar patients, MDA levels were already known to be high. In remission phase (euthymic phase), XO and MDA, are not known to be whether high or low. In this study, we aimed to find out levels of these molecules in euthymic episode of Bipolar Disorder. Method: Twenty-two patients with bipolar disorders (ÝB) in euthymic phase and twenty-two healthy control subjects were included in this study. XO, and MDA have been studied in serum. DSM-IV based (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) diagnosis of BD and being at least for a month in euthymic phase was established by a psychiatrist. Results: The mean value of patients' serum XO levels was significantly higher than those of the controls. Mean serum MDA levels were found to be increased in patients compared to controls. There is a correlation between XO and MDA levels. Conclusion: High XO and MDA levels in BD (Type l-Euthymic phase) may show that the disease still continues with oxidative stress in molecular level, when combined with the previous findings of high oxidative stress in acute manic phase of BD.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Beck biliþsel açýdan içgörünün "kendini ifade etme" ve "kendinden eminlik" iki alt boyutunu tanýmlayarak deðerlendirme için bir içgörü ölçeði geliþtirmiþtir. Araþtýrmamýzda bir özbildirim ölçeði olarak geliþtirilen "Beck Biliþsel içgörü Ölçeði" (Beck Cognitive Insight Scale) Türkçe'ye uyarlanarak psikometrik özellikleri incelenmiþtir. Yöntem: DSM-IV kriterlerine göre en az 2 yýllýk þizofreni öyküsü olan 81 yatarak tedavi gören hasta ardýþýk olarak araþtýrmaya alýndý. Hastalar 1. deðerlendirmede "içgörünün Üç Bileþenini Deðerlendirme Ölçeði" (ÝÜBDÖ), Kýsa Psikiyatrik Deðerlendirme Ölçekleri (KPDÖ), iþlevselliðin Genel deðerlendirmesi (ÝGD), McEvoy Tedaviye Uyumu izlem ölçeði, ruhsal muayenede içgörü deðerlendirmesi ve "Beck Biliþsel içgörü Ölçeði" (BBÝÖ) ile deðerlendirildi, iki gün sonra "Beck Biliþsel içgörü Ölçeði" tekrarlandý. Bulgular: Ölçeðin iç tutarlýk ölçümlerinde iki alt boyut kendini ifade etme ve kendinden eminlik boyutlarý için Cronbach alfa (0.56) ve (0.50) düzeyinde bulundu. Test tekrar test güvenirlik incelemeleri kendini ifade etme ölçeði için (r=0.86, p< 0.001), kendinden eminlik alt ölçeði için (r=0.86, pcO.001). Ölçeðin benzer ölçek geçerlilik ölçümleri için kendinden eminlik ile ÝÜBDÖ arasýnda negatif, (r=-0.29, p=0.025), bileþik indeks ile pozitif bir korelasyon (r=0.29, p=0.023) bulunmuþtur. Ölçeðin geçerliliðinde benzer ölçek ÝÜBDÖ ile BBÝÖ arasýnda anlamlý bir korelasyon saptanmýþtýr (r=0.29, p=0.023). Kendinden eminlik ve ÝÜBDÖ arasýnda negatif bir korelasyon bulunmuþtur (r=-0.28, p=0.025). Sonuç: Ölçeðin güvenirliði ve geçerliði incelemesinde elde edilen bulgular "Beck Biliþsel Ýçgörü Ölçeði" nin Türkçe uyarlamasýnýn güvenilirliðini ve geçerliðini desteklemektedir.

Objective: This study was designed to examine the validity and reliability of this schedule for assessing the Turkish version of "Beck Cognitive Insight Scale" in a Turkish schizophrenic patient population. A composite index of the BCIS reflecting cognitive insight was calculated by subtracting the score for the self-certainty scale from that of the self-reflectiveness scale. Method: Eighty-one inpatients with chronic schizophrenia were included in the study. All patients were interviewed in remission after exacerbation. The interviewers were administered Turkish version of schedule for assessing the three components of insight (SAI), Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS), routine mental examination, and the Beck Cognitive Insight Scale (BCIS) were completed by patient. Two days later in the second occasion patients completed the BCIS. Results: The two sub-dimension of insight scale internal consistency measured by cronbach alfa (0.56), (0.50) respectively. Test-retest reliability show high correlation ((r=0.86, p<0.001) for self-reflectivity and self-certainty subscale (r=0.86, pcO.001). To estimate the concurrent validity of scale the correlation among composite index of BCIS and subscales and SAI were computed, composite index found to be valid (r=0.29, p=0.023) in the Turkish schizophrenic patient population to the same extent as the SAI insight scale. Self certainty subscale have significant negative correlation with SAI (r=-0.28, p=0.025). Conclusion: Results revealed tentative support for the validity and reliabilty of Turkish version of BCIS.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Çocukluk çaðýnýn önemli bir nöropsikiyatrik bozukluðu olan Tourette sendromu (TS) ritmik özelliði olmayan, ani, hýzlý, istemsiz ve yineleyici motor-vokal tiklerle kendini göstermektedir. TS belirtilerinin enfeksiyon, inme, ilaç kullanýmý gibi tanýmlanabilir nedenler sonrasýnda da ortaya çýkabildiði bilinmektedir. Bu olgu sunumunda meningoensefalit ile karmaþýklaþmýþ kabakulak enfek- siyonunundan 2 ay sonra motor ve vokal tikler geliþen 9 yaþýnda bir erkek hastadan söz edilecektir. Anne ve çocuktan alýnan öykü ve klinik gözlemler sonucunda hastanýn göz kýrpma, göz çevirme, aðýz oynatma, boyun bükme, omuz kaldýrma, parmak-el oynatma, tekrar tekrar dokunma, boðaz temizleme, öksürme, sümkürme, derin soluk alma, sözcük yineleme, konuþurken takýlma belirtilerini sergilediði anlaþýldý. Yale Genel Tik Aðýrlýðýný Derecelendirme Ölçeði uygulandýðýnda hastanýn toplam 30 puan aldýðý, yani "belirgin" derecede tikleri olduðu görüldü. Hastamýzda eþlik eden dikkat eksikliði/hiperak- tivite bozukluðu ve obsesif kompulsif bozukluk yoktu. Ailesel tik öyküsü olmayan hastada streptokok enfeksiyonuyla iliþkili nöropsikiyatrik bozukluk (Pediatric autoimmune neuropsychiatric disorders associated with streptococcal infections) bulgusuna da rastlanmadý. Hastalýk döneminde okul baþarýsýnda belirgin bozulma olduðu öðrenildi. Bildirilen kabakulak sonrasýnda tikler geliþen ilk olgu olmasý ve risperidon tedavisinden yarar görmesi nedeniyle bu olgu önemlidir. Ýkincil TS belirtileri bu önemli geliþimsel nöropsikiyatrik bozukluðu daha iyi anlamamýza katký saðlayabilir. Genetik yatkýnlýkla ikincil etkenlerin etkileþimini anlamak için ileri araþtýrmalara gereksinim vardýr.

Tourette syndrome (TS) is an important childhood-onset neuropsychiatric disorder that is characterized by non- rythmic, sudden, rapid, involuntary, repetitive motor and vocal tics. It is now known that the symptoms of TS may emerge secondary to identified events such as infection, stroke and medication use. In this case report, we present a 9-year-old boy who developed motor and vocal tics 2 months after a mumps infection complicated by meningoencephalitis. A careful history taken from the mother and the child, and a detailed psychiatric examination revealed that the patient had displayed eye blinking, eye rolling, mouth twisting, head and shoulder jerking, finger-hand flexing, repetitive touching, throat clearing, coughing, sniffing, gasping, echolalia and stammering. He obtained a score of 30 on the Yale Global Tic Severity Scale, which indicated a markedly severe presentation. This patient did not have comorbid Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder and Obsessive Compulsive Disorder. A family history of tics and findings of pediatric neuropsychiatric disorder associated with streptococcal infection were absent. There was also a significant deterioration in the patient's academic performance during the course of the disorder. This case report is important because it describes the first patient with mumps-associated TS and significant improvement with risperidone treatment. Secondary TS may contribute to the better understanding of this developmental neuropsychiatric disorder in general. Further studies are required in order to understand the interaction between genetic susceptibility and secondary factors in the development of the symptoms of TS.

Makale Özeti | Tam Metin PDF