INTRODUCTION: Based on the idea that there may be a link between smartphone addiction and adult separation anxiety disorder (ASAD), our aim was to examine the impacts of ASAD symptoms on nomophobia and whether they predict nomophobia among ASAD patients.
METHODS: We randomly recruited 50 patients diagnosed with ASAD and 50 control subjects satisfying the inclusion criteria. We collected the data using a sociodemographic information form, the Adult Separation Anxiety Questionnaire (ASA-27), the Nomophobia Questionnaire (NMP-Q), the Beck Depression Inventory (BDI), and the Beck Anxiety Inventory (BAI).
RESULTS: Fifty-four percent of the patients had moderate, and 46% showed mild nomophobia symptoms. The results revealed that, compared to healthy controls, the patients had significantly higher scores on the ASA-27, the BDI, the BAI, the NMP-Q (total), the NMP-Q not being able to access information, the NMP-Q giving up convenience, the NMP-Q not being able to communicate, and the NMP-Q losing connectedness (p=0.006 for the NMP-Q giving up convenience; p<0.001 for others). Moreover, the results yielded significant positive relationships between ASAD and the participants’ nomophobia total and subscale scores (except for losing connectedness) (p<0.05). Finally, ASAD scores significantly predicted nomophobia, not being able to access information, giving up convenience, and not being able to communicate.
DISCUSSION AND CONCLUSION: To the best of our knowledge, our study is the first to report nomophobia levels among patients diagnosed with ASAD. The increased severity of separation anxiety symptoms contributed to the severity of nomophobia in the patients, which, in turn, significantly boosted the severity of their depression and anxiety. Moreover, the patients’ separation anxiety predicted their nomophobia, except for losing connectedness. Overall, our findings emphasize that smartphone use in ASAD patients should be minded.
GİRİŞ ve AMAÇ: Akıllı telefon bağımlılığı ile Yetişkin Ayrılık Anksiyetesi Bozukluğu (YAAB) arasında ilişki olabileceği fikrinden yola çıkarak çalışmadaki amacımız YAAB tanılı hastalarda hastalık belirtilerinin nomofobi üzerine olan etkisini ve nomofobiyi yordayıp yordamadığını incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya YAAB tanısı almış ve çalışma ölçütlerine uyan 50 hasta ve 50 sağlıklı kontrol randomize şekilde alınmıştır. Tüm katılımcılara Sosyodemografik Veri Formu, Yetişkin Ayrılık Anksiyetesi Anketi (YAAA), Nomofobi Anketi (NMA), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) uygulanmıştır
BULGULAR: Hastala grubunun %54’ü orta ve %46’ı hafif şiddette nomofobi sergilemişlerdir. Hasta grubunun YAAA, BDÖ, BAÖ, NMP-Q bilgiye erişememe alt boyutu, NMP-Q rahatlıktan feragat etme alt boyutu, NMP-Q iletişim kuramama, NMP-Q çevrimiçi bağlantıyı kaybetme ve NMP-Q total puanı kontrol grubundan anlamlı şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir (NMP-Q'dan rahatlıktan feragat etme için p=0,006; diğerleri için p<0,001). YAAA ile NMP-Q alt boyutları (çevrimiçi bağlantıyı kaybetme hariç) ve NMP-Q total puanı arasında pozitif yönde anlamlı bir korelasyon olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Son olarak YAAA puanları nomofobiyi, bilgiye ulaşamama, kolaylıktan vazgeçme ve iletişim kuramamayı anlamlı düzeyde yordamaktadır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamız bildiğimiz kadarıyla YAAB tanılı hastalarda nomofobi düzeylerini bildiren ilk çalışmadır. Hastaların ayrılık kaygısı semptom şiddetleri arttıkça nomofobi şiddetleri, nomofobi şiddetleri arttıkça da depresyon ve anksiyete şiddetleri anlamlı olarak artmaktadır. Hastaların ayrılık kaygısı, nomofobiyi çevrimiçi bağlantıyı kaybetme haricinde tüm boyutlarda yordamaktadır. Verilerimiz bu hastalarda akıllı telefon kullanımının sorgulanması gerektiğine vurgu yapmaktadır