Amaç: Sýnav kaygýsý öðrenciler için önemli bir sorundur ve akademik performansý olumsuz etkiler. Bu çalýþmada; sýnav kaygýsý ile dikkat eksikliði hiperaktivite bozukluðu (DEHB), anksiyete, depresyon arasýndaki iliþki týp fakültesi öðrencileri örnekleminde incelemek amaçlanmýþtýr. Yöntem: Öðrenci örneklemini temsil eden basit rast gele örneklemle belirlenmiþ 171 öðrenci sosyodemografik veri formu, Eriþkin DEHB Kendi Bildirim Ölçeði(ASRS), Wender Utah Derecelendirme Ölçeði (WUDÖ), Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeði (LSAÖ), Durumluk Sürekli Kaygý Envanteri (DSKE), Beck Depresyon Ölçeði (BDÖ) ve Sýnav Kaygýsý Envanterini (SKE) doldurdu. Bulgular: Öðrencilerin %15.8'i sýnav kaygýsý kesme puaný üzerindeydi, ASRS puanlan deðerlendirildiðinde; %4.1'i DEHB puanlarýný karþýlýyordu. %14.8 öðrencide depresyon þiddeti BDÖ kesme puaný üzerinde kalýyordu. SKE puanlarý, LSAÖ kaygý puaný, Süreklilik Kaygý puaný anlamlý olarak kýzlarda daha yüksekti. SKE puanlarý ile; ASRS puaný, WUDÖ puaný, LSAÖ kaygý alt ölçeði, LSAÖ kaçýnma alt ölçeði, BDÖ, Süreklilik kaygý puanlarý arasýnda anlamlý pozitif iliþki bulundu. ASRS ve WUDÖ ile DEHB olarak deðerlendirilen öðrencilerde, DEHB olmayanlara göre belirgin olarak daha fazla sýnav kaygýsý, süreklilik anksiyete, depresyon ve sosyal anksiyete puanlarý saptandý. WUDÖ, LSAÖ ve BDÖ baðýmsýz olarak sýnav kaygýsýný etkileyen faktörler olarak bulundu. Sonuç: Sýnav kaygýsý ile yardým arayan öðrencilerde baþta DEHB olmak üzere, depresyon ve sosyal anksiyete gibi bozukluklar aranmalýdýr.

Objectives: Test anxiety is an important problem for students and has an adverse effect on academic performance. There have been few studies on the relationship of test anxiety with a number of psychopathologies.The objective of this study was to investigate the relationship between test anxiety, attention deficit hyperactivity disorder, anxiety and depression. Method: 171 students representative of the student population of the medical faculty, selected by simple random sampling, completed the sociodemographic form, Adult ADHD Self-Report Scale (ASRS), Wender Utah Rating Scale (WURS), Liebowitz Social Anxiety Scale (LSAS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI), Beck Depression Inventory (BDI) and Test Anxiet Inventory (TAI). Results: 15.8% of the students had test anxiety and 2.3% had anxiety above established scale thresholds. 4.1% of the sample were identified as ADHD according to ASRS where 14.8% had depression according to BDI. TAI scores, LSAS anxiety scores, Trait Anxiety scores were significantly higher in girls than boys. TAI scores was positively correlated with ASRS, WURS, LSAS anxiety subscale, LSAS avoidance subscale, BDI and Trait Anxiety scores. Students identified as ADHD according to ASRS and WURS had higher levels of test anxiety, trait anxiety, depression and social anxiety scores than those who were not identified as having ADHD. WURS, LSAS and BDI scores were independent predictors of test anxiety. Conclusion: Assesment for accompanying disorders, particularly ADHD, depression and social anxiety should be included in clinical inquiry in students presending with test anxiety.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Psikolojide mutluluk, öznel iyi oluþ kavramýyla ele alýnmaktadýr. Pozitif Psikoterapi, denge modeline dayanýr. Bireylerin çatýþmayla baþ etme kaynaklarýný güçlendirmeyi amaçlar. Pozitif Psikoterapide bireyin sahip olduðu yetenekleri önemlidir. Bütün psikoterapi- lerde amaç, bireylerin ruhsal bozukluklardan arýnýk, mutlu bir þekilde yaþamlarýna devam etmelerine yardýmcý olmaktýr. Bu amaç doðrultusunda pek çok terapi tekniði ve ilkeleri uygulamaya konulmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, yetiþkinlerin öznel iyi oluþlarý ile pozitif psikoterapi yapýlarýndan olan birincil ve ikincil yetenekler arasýndaki iliþkilerin incelenmesidir. Yöntem: Çalýþmaya Ankara'da yaþayan 25-40 yaþlarý arasýndaki 94 kadýn ve 88 erkek olmak üzere toplam 182 kiþi katýlmýþtýr. Çalýþmada Yaþam Doyumu Ölçeði, Pozitif-Negatif Duygu Ölçeði ve Wiesbaden Pozitif Psikoterapi ve Aile Terapisi Envanteri kullanýlmýþtýr. Verilerin analizinde çoklu regresyon analizi tekniði kullanýlmýþtýr. Bulgular: Analiz sonuçlarýna göre, birincil yeteneklerden umudun ve zamanýn; ikincil yeteneklerden baþarýnýn ve güvenirliliðin yetiþkin öznel iyi oluþunu anlamlý düzeyde ve pozitif yönde açýkladýðý bulunmuþtur. Sonuç: Yetiþkinlerin öznel iyi oluþlarý için baþarý, güvenirlilik, zaman ve umut yetenekleri önemlidir. Sonuç olarak; bu çalýþmanýn bulgularý, terapi sürecinde kullanýlabilir.

Objectives: In psychology, happiness is treated with the concept of subjective well-being, which means an individual's evaluation of and judgment about his life. Subjective well-being is not a single dimensional structure. It has three important elements: Positive affect, negative affect and life satisfaction. Positive Psychotherapy is based on balance model. Individuals cope with the conflictions they face by their bodies, their achievements, their social contact and fantasy. The aim of Positive Psychotherapy is to widen the opportunity with which he copes the conflictions. The goals of all therapy methods help individuals in order to get rid of pathologies and also live happily. So many therapy methods and assumptions put into practice with respect to these goals. This study examines the association between the positive psychotherapy constructs and subjective well being. Method: A total of 182 individuals- between ages 25-40- (94 female and 88 male) completed Wiesbaden's Inventory of Positive Psychotherapy and Family Therapy, Positive-Negative Affect Scale, and also Life Satisfaction Scale. Multiple regression analysis method was conducted in order to investigate the relationship between variables. Results: Regression analysis shows that achievement and trustworthiness are important predictors of subjective well-being as secondary capabilities. Time and hope are important predictors of subjective well-being as primary capabilities. Conclusion: Achievement, trustworthiness, time and hope capabilities are important for adults' subjective well-being. So, it is concluded that the results of this study can be used in therapeutic process.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu araþtýrma, yetiþkinliðe geçiþ sürecinde olan bireylerde sigara içmenin psikososyal belirleyicilerini incelemek ve sigara içme ile öznel iyi oluþ ve yaþam doyumu arasýndaki iliþkileri ortaya koymak amacýyla yapýlmýþtýr. Yöntem: Bu betimsel araþtýrmada kesitsel araþtýrma deseni kullanýlmýþtýr. Katýlýmcýlar, 19-26 yaþlarý arasýndaki 96 kadýn (%43.2) ve 126 erkek (%56.8) olmak üzere toplam 222 bireyden oluþmaktadýr. Verilerin toplanmasý için Benlik Kimliði Statüleri Ölçeði, Çok-Yönlü Eylemli Kiþilik Ölçeði, Rosenberg Öz Saygý Ölçeði, Yaþam Doyumu Ölçeði ve Pozitif-Negatif Duygu Ölçeði kullanýlmýþtýr. Verilerin analizinde frekans ve yüzde analizi ve gözlenen deðiþkenlerle path analizi kullanýlmýþtýr. Bulgular: Katýlýmcýlarýn çoðunluðu sigara içmektedir ve sigaraya en çok lise yýllarýnda yani ergenlikte baþlamýþlardýr. Model analizi sonuçlarýna göre, sigara içme ile özsaygý, kiþilerarasý baþarýlý kimlik, bireyleþme ve bireylerin kendilerini tanýmlamada tercih ettikleri özellik arasýnda negatif yönde anlamlý iliþkiler olduðu görülmektedir. Annesi, babasý ve arkadaþlarý sigara içenler, erkekler, ipotekli, moratoryum ve kargaþalý kimlik statüsünde olanlar ve düþük gelir düzeyine sahip olanlar, diðerlerine göre daha fazla sigara içmektedir. Sigara içme ile hem yaþam doyumu hem de öznel iyi oluþ arasýnda ters yönde orta düzeyde bir iliþki bulunmuþtur. Sonuç: Bulgular dikkate alýndýðýnda, bu çalýþmanýn bulgularýnýn literatürle uyumlu olduðu ifade edilebilir. Son olarak, müdahale çalýþmalarýnýn sadece liselerde deðil, ilköðretim ve üniversite öðrencilerine yönelik olarak da sürdürülmesi gerektiði ifade edilebilir.

Objectives: This study produced to investigate psychosocial markers of smoking, and to expose the relationships between smoking and life satisfaction, and subjective well-being among young people who are in the years of transition to adulthood. Method: Cross-sectional research design was used in this descriptive study. The participants consisted of 96 female (43.2%) and 126 male (56.8%) who are between 19-26 years, totally 222 people. Extended Objective Measure of Ego Identity Status, Multi-Measure Agentic Personality Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale, Satisfaction with Life Scale and Positive and Negative Affect Scale were used for gathering data. In data analysis, frequencies, percentages, and path analysis with observed variables was used. Results: Most of the participants smoke, and they start to smoke in the high school years namely adolescence. According to model analysis, it was shown significant negative relationship between smoking and selfesteem, interpersonal achievement identity status, individuation types, and self-identification. The participants whose fathers, mothers, and friends are smokers, smoke more than the other participants; the participants who have default identity status, moratorium identity status, and identity confusion, and lower income smoke more than the others. It was found significant negative relationship between smoking and both life satisfaction, and subjective well-being. Conclusion: Considering the findings, it can be said that the findings of this study are similar to the literature. Finally, it can be expressed that intervention studies must carry on not only high school students but also primary school and college students.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu çalýþmada, bir eðitim hastanesinde verilen psikiyatrik konsültasyon hizmetlerinin hastalarýn sosyo- demografik özelliklerine, konsültasyon isteyen kliniklere, konsültasyon istem nedenlerine, hastalarýn psikiyatrik taný ve tedavilerinin daðýlýmýnýn incelenmesi amaçlanmýþtýr. Yöntem: 1 Temmuz 2009- 30 Haziran 2010 tarihleri arasýnda Rize Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi'nde yatarak tedavi gören ve psikiyatri konsültasyonu istenen 18 yaþ ve üstü hastalarýn psikiyatrik deðerlendirmeleri yapýlandýrýlmýþ bir forma kaydedilmiþtir. Tanýsal deðerlendirme DSM-IV-TR taný ölçütlerine göre yapýlmýþtýr. Bulgular: Çalýþma grubunu psikiyatri dýþý kliniklerde yatarak tedavi gören ve psikiyatri konsültasyonu istenen 405 hasta oluþturmuþtur. 137'si (%35.4) erkek, 268'si (%64.6) kadýn hastalarýn yaþ ortalamasý 43±18.6'dir. En sýk psikiyatri konsültasyonu isteyen bölümler; iç hastalýklarý (%24.2), göðüs hastalýklarý (%1 5.2) ve beyin cerrahisidir (% 13.6). Konsültasyon istemlerinin büyük kýsmý; aji- tasyon (%27.3), depresif bulgular (%17.0), konsültasyon isteme gerekçesi göstermeksizin hastanýn psikiyatrik yönden deðerlendirilmesi (%16.8) ve intihar giriþimi (%14.1) nedeniyledir. Psikiyatrik taný daðýlýmý ise depresif bozukluklar (%31.8), organik mental bozukluklar (%18.3), anksiyete bozukluklarý (%15) ve uyum bozukluklarý (%14.3) þeklinde sýralanmýþtýr. Hastalarýn %65.4'ü antidepresanlarla, %10.8'i antipsikotiklerle, %6.7'si ben- zodiazepinlerle tedavi edilmiþ; %17.1'ne ilaçsýz izlem önerilmiþtir. Sonuç: Çalýþmamýzda psikiyatri konsültasyon istem oraný %1.37 olarak saptanmýþtýr. Bu sonuç ülkemizde bu alanda yapýlan diðer çalýþmalarýn sonuçlarýyla benzerdir. Çalýþmamýzýn sonuçlarý psikiyatrik konsültasyonun önemini vurgular niteliktedir.

Objectives: In this study the distribution of psychiatric consultation in a training and research hospital was evaluated in terms of socio-demographic characteristics, the clinics which referred consultation, reasons for referral, psychiatric diagnoses and treatments. Method: The psychiatric assessments of the patients, at the age of 18 and over, who were hospitalized in Rize Training and Research Hospital from 1st July, 2009 to 30th June, 2010 and required to get psychiatric consultation was recorded on a structured form. Results: Study group consisted of 405 inpatients treated in other clinics and required to get psychiatric consultation. The average age of the patients is 43 ±18.6 and 137 ( 35.4 %) of them are male and 268 ( 64.6%) of them are female. The most frequent referrals were from internal medicine (24.2%), chest diseases (15.2%), and neurosurgery (13.6%) clinics. The most frequent causes of psychiatric consultations were agitation (27.3%), depressive symptoms (17.0%), and evaluation of the patients without indicating any reason for consultation referral (16.8%) and suicide attempts (14.1%). The distribution of psychiatric diagnoses was depression (31.8%), organic mental disorders (18.3%), anxiety disorders (15.0%) and adjustment disorders (14.3%). Among all patients 65.4% were treated with antidepressants, 10.8% with antipsychotics and 6.7% with benzodiazepines; 17.1% of twere offered to be followed up without drug treatment. Conclusion: Psychiatric consultation formal request rate was determined 1.35% in our study. This conclusion is similar to those of other relevant studies in literature. The results of our study emphasizes the importance of psychiatric consultation.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Thomas Kuhn'un bilimsel devrimler kuramý, bilim tarihindeki bütün geliþmelere uymasa da deðiþik bilim dallarýnda pek çok örneði olduðu için genellikle kabul görür. Bu yazýnýn amacý psikiyatride tanýsal yaklaþýmýn 20. yüzyýldaki geliþimini inceleyerek Kuhn'un tanýmladýðý sürece ne denli uyduðunu incelemektir. Altmýþlý yýllarýn sonuna kadar, psikanaliz Amerikan psikiyatrisinde egemen paradigma idi. Taný çok önemli görülen bir konu deðildi. Her insanýn biricik olduðu, önemli olanýn hastanýn iç dünyasýný anlamak olduðu görüþü oldukça yaygýndý. Bu tutum bilimsel bir taný yaklaþýmýnýn geliþmesini engellemiþti. Güvenirlik çok düþüktü. Bu yüzden belli bir hastalýða iliþkin etiyolojik, biyolojik ya da tedavi araþtýrmalarý çok farklý sonuçlar verebiliyordu. Duyarlýk, özgülük ve tanýsal geçerlik kavramlarý yoktu. Latent þizofreni tanýlarý çok yaygýndý. Psikiyatrik taný sistemine içeriden ve dýþarýdan yaygýn eleþtiriler geliyordu. Yeni paradigmanýn öncülüðünü Eli Robins, Samuel Güze ve Washington Üniversitesindeki çalýþma arkadaþlarý yaptý. Bu çalýþmacýlar önce tanýsal geçerlik kavramý ile bir taný kategorisinin geçerliðini tahmin edecek birkaç yöntem ortaya attýlar. Sonra da ilk taný ölçütlerini yayýnladýlar. Bu, 1980'de DSM-IM'ün yayýnlanmasý ile doruða ulaþan önemli bir deðiþiklik süreci baþlattý. DSM-III, taný yöntemleri üzerinde bir ortaklaþma saðlayarak düþük güvenirlik sorununu çözdü ve eski eleþtirilerin çoðunu susturdu.

Although Thomas Kuhn's theory about scientific revolutions doesn't fit all developments in history of science, it is highly regarded because of many good examples from different scientific disciplines. The aim of this article is to examine the evolution of psychiatric diagnosis in the twentieth century and see to what degree it fits Kuhn's description of a scientific revolution. Until the end of the sixties, psychoanalysis was the dominant paradigm and diagnosis wasn't considered an important topic in American psychiatry. Since psychiatrists prefered to focus on the underlying psychodynamical conflicts and considered each patient unique, a common diagnostic label seemed useless. This attitude had prevented the development of a scientific approach to diagnosis. Reliability was low. Different studies about some property of a diagnostic category almost always yielded different results. There was no concept of the specificity or sensitivity of a symptom. The diagnosis of latent schizophrenia was very common. The psychiatric diagnostic system was attracting major critisims both form inside and outside the field. The pioneers of the new paradigm were Eli Robins, Samuel Guze and their collaborators from Washington University. These scientists first, defined the concept of diagnostic validity together with some means to estimate it, then they published the first diagnostic criteria. This started a huge change and led to the publishing of DSM-III in 1980. The adoption of the new diagnostic manual has been a major achievement for psychiatry. DSM-III indicated a consensus over diagnostic procedures and eliminated the reliabity problem and most of the old critisims.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Obsesif-kompülsif bozukluk'ta immünolojik deðiþiklikler bildiren birçok çalýþma vardýr, immünolojik çalýþmalarda, yetiþkin ve pediatrik obsesif-kompülsif bozukluk hastalarýnda lenfosit alt grup ve natural killer hücre deðiþiklikleri, beyin-omurilik sývýsý sitokin ve antinöronal antikor düzeyi farklýlýklarý olduðu ortaya konmuþtur, fakat bu sonuçlar birbirleriyle tutarlý deðildir. Yalnýz obsesif-kompülsif bozukluk ve tik bozukluðu olan prepubertal çocuklardaki PANDAS (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptoccal infections) alt grubu iyi tanýmlanmýþ ve klinik uygulamada yaygýn olarak kabul edilen bir taný kategorisidir. Bazý olgu sunumlarýnda, A grubu beta hemolitik streptokok infek- siyonu dýþýnda bazý viral veya bakteriyel infeksiyonlarla iliþkili obsesif-kompülsif bozukluk olgularý bildirilse de, bildiðimiz kadarýyla bu olgu sunumu varicella zoster infeksiyonu ardýndan obsesif-kompülsif bzoukluk bildiren ilk olgu sunumudur. Olgumuz varicella zoster infeksiyonu ardýndan aðýr ve yaygýn obsesif-kompülsif bozukluk semptomatolojisi ile kliniðimize bavuran 7.5 yaþýnda bir kýz çocuðudur. Daha önceden psikiyatrik baþvurusu ve varicella ensefaliti bulgularý olmayan hastanýn ailesinde de obsesif-kompülsif bozukluk öyküsü yoktu. PANDAS'ta olduðu gibi obsesif-kompülsif bozukluk bulgularý ani olarak baþlamýþ ve sonlanmýþ ve psikotrop ilaç kesimi ardýndan tekrarlamamýþtýr. Bu olguda obsesif-kompülsif bozukluk bulgularýnýn geliþiminde en önemli faktörün immünolojik-otoimmün kaynaklý olduðuna inanmaktayýz. Bu olguyu obsesif-kompülsif bozukluk etyolojisinde immün sistemin rolü ve obsesif- kompülsif bozuklukta postinfeksiyoz alt gruplarý da gözden geçirerek sunduk.

There are a number of studies indicating immunological alterations in obsessive-compulsive disorder. Immunological studies on adult and pediatric obsessive- compulsive disorder patients reveal abnormal results like lymphocyte subgroup, natural killer cells variations and serum- cerebrospinal fluid cytokine, antineural antibody level alterations but these results aren't consistent with each other. But especially in prepubertal children obsessive-compulsive disorder -tic disorder subgroup PANDAS (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptoccal infections) is well defined and widely accepted diagnostic criteria in clinical practice. Some case reports present viral or bacterial infections associated with obsessive-compulsive disorder -tic disorders other than group A beta hemolytic streptococ infections, as far as we know this is the first case presentation reporting obsessive-compulsive disorder after the varicella zoster infection. Our case, 7.5 year old, girl came to our clinic with severe, intense obsessive-compulsive disorder symptomatology with an abrupt onset just after the varicella zoster infection. There was no psychiatric history and no sign of varicella ensephalitis before the admission and there wasn't any obsessive- compulsive disorder cases in the family. As we see in PANDAS, in our case obsessive-compulsive disorder symptoms abruptly started and disappeared also symptoms didn't relapse after the discontinuation of psychotropic drug. We believe that in this case the major etiology of obsessive-compulsive disorder symptoms were due to immunulogical-autoimmune factors. We presented this case report with reviewing shortly the role of immune system in obsessive-compulsive disorder etiology and postinfectious subtypes of the obsessive-compulsive disorder.

Makale Özeti | Tam Metin PDF