The Effect of Citalopram on Quality of Life in Depressive Patients with Chronic Renal Failure: An Open Label Preliminary Study

Chronic renal failure causes psychiatric problems and impairs quality of life. Aim of this study is to investigate the effect of citalopram treatment on the quality of life of chronic renal failure patients with depression who followed in outpatient clinic of nephrology. Patients on hemodialysis treatment have been enrolled into this study. Patients have been evaluated for the presence of depression and patients diagnosed as Major Depressive Disorder have been put on citalopram treatment for 8 weeks. The effects of treatment on the outcome of depressive symptoms and quality of life have been assessed. Totally 78 patients, of whom 22 (28.2%) had depression, were enrolled into the study. Mean Beck Depression Scale score decreased from 45.2 to 35.3 at the end of 8 weeks' duration of citalopram treatment. In the same period, mean Hamilton Depression score decreased from 21.2 to 13.5. Some SF-36 subscales (pain, general health, vitality, social functioning and mental health subscales) showed considerable decreases with 8 weeks' citalopram treatment. It has been observed that although depression is quite prevalent in chronic renal failure, patients were not consulted to psychiatrist. It has been concluded that these patients should be examined without being consulted, within the principles of consultation-liaison psychiatry.

Kronik Böbrek Yetmezlikli Depresif Hastalarda Sitalopram Tedavisinin Yaşam Kalitesine Etkisi: Açık Etiketli Bir Ön Çalışma

Kronik böbrek yetmezliği hastalarda ruhsal sorunlara yol açmakta ve yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemektedir. Çalışmanın amacı Nefroloji Polikliniğinde ayaktan takip edilen depresyonlu kronik böbrek yetmezlikli hastaların sitalopram ile tedavi edilmesinin yaşam kalitesi üzerine olan etkisini araştırmaktır. Çalışmaya hemodiyaliz ünitesinde tedavi gören hastalar katılmıştır. Kronik böbrek yetmezliği olan tüm hastalar depresyon yönünden değerlendirilmiş, Major Depresif Bozukluk tanısı konan hastalara 8 hafta süre ile sitalopram tedavisi uygulanmıştır. Hastalar tedavinin depresif yakınmaların prognozuna ve yaşam kalitesine olan etkisi yönünden değerlendirilmiştir. Araştırmaya kronik böbrek yetmezlikli 78 hasta katılmış, hastaların 22'sinde (%28.2) depresyon olduğu belirlenmiştir. Sekiz hafta süre ile, günde ortalama 20 ila 40 mg sitalopram tedavisi sonucu Beck Depresyon Ölçeği puan ortalamaları 45.2den 35.2e, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği puan ortalamaları 21.2den 13.5'e düşmüştür. SF-36 sonuçlarına göre ise 8 haftalık tedavi sonunda hastaların ağrısı belirgin olarak azalmış; genel sağlık, vitalite, sosyal fonksiyon ve mental sağlık alanlarında belirgin düzelmeler görülmüştür. Kronik böbrek yetmezlikli hastalarda depresyonun yaygın olarak geliştiği, ancak hastaların psikiyatriste başvurmadığı görülmüştür. Konsültasyon-liyezon psikiyatrisi uygulamaları çerçevesinde konsültasyona çağrılmayı beklemeden bu hastalara ulaşmaya gerek olduğu sonucuna varılmıştır.