Onset of Action and Tolerability of Mirtazapine in Major Depression: Case Series

Objectives: The aim of the study was to examine the tolerability and the onset of antidepressant action of mirtazapine. Method: Twenty adult outpatients with major depresion were treated with mirtazapine and assessed at baseline, and after 1,2,3, 4, and 8 weeks by the 17-item Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Montgomery- Asberg Depression Rating Scale (MADRS), and Clinical Global Impression-Severity of Illness and Clinical Global Impression-Global Improvement scales. The onset of action was measured by a reduction of more than 50% from baseline on HDRS and MADRS. Remission was defined as an HDRS score under 7. Udvalg for Kiliske Undersegelser (UKU) was used to assess the tolerability. Results: The reductions from baseline on both HDRS and MADRS were significant starting from week 1. HDRS was reduced by 46% on week 2 (n=19), and by 61 % on week 3 (n=18). HDRS score reduced to 7 by week 4 (n=15). Evaluating the side effects, increased dream activity (16%), weight gain (14%), sleepiness / sedation (12%), and increased duration of sleep (12%) were the most frequent. The weight gain was significant between the baseline and the last visit (x2=24.329, df=5, p=0.0001). Conclusion: Mirtazapine, known as an NaSSA with its noradrenergic and specific serotonergic antidepressant action, seems to be a good choice in treatment of major depression with its rapid onset antidepressant activity and favorable tolerability.

Mirtazapinin Major Depresyonda Etki Başlangıcı ve Güvenilirliği: Olgu Serisi

Amaç: Mirtazapin ile tedaviye alınan olgularda antidep- resan etkinliğin başlama zamanını belirlemek, tedaviye uyumu ve ilacın güvenilirliği incelemek. Yöntem: Major depresyon tanısı konan 20 erişkin hasta çalışmaya alınmıştır. Başlangıç vizitinden sonra 1., 2., 3., 4. ve 8. haftalarda etkinlik, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ), Montgomery-Asberg Depresyon Değerlendirme Ölçeği (MADDÖ), Klinik Global izlenim (KGİ-1) ve Klinik Global iyileşme (KGİ-2) ölçekleri ile ölçülmüştür. Tedaviye yanıt ölçütü, HDDÖ ve MADDÖ'de başlangıç viziti puanından %50 azalma, düzelme ise HDDÖ'nin 7 puanın altına inmesi olarak tanımlanmıştır. Yan etkiler, UKU Yan Etki Değerlendirme Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların HDDÖ ve MADDÖ değerlerinde başlangıç vizitine oranla birinci haftadan itibaren anlamlı düşüşler gözlenmiştir. HDDÖ ortalama puanı 2. haftada (n=19) %46'ya, 3. haftada (n=18) %61'e düşmüş ve 4. haftanın sonunda (n=15) belirtilerde düzelme gözlenmiştir. En sık yan etkiler rüya görmede artma, uyku hali, uyku süresinde uzama ve kilo artışıdır. Kiloda başlangıç ile son vizit arasında anlamlı bir artış gözlenmiştir (x2=24.329, df=5, p=0.0001). Sonuç: Mirtazapinin major depresyonda üçüncü haftadan itibaren tedaviye yanıt verdiği, 'ikili etki' mekanizması ile iyi bir tedavi seçeneği olabileceği düşünülmüştür.