Distribution of Psychiatric Disorders in Patients with Obstructive Sleep Apnea Syndrome

Objectives: The relationship of Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) and other medical conditions has been studied widely while relationship between OSAS and mental health is not sufficently investigated. The aim of this study is to determine distribution of mental disorders within clinical features of OSAS. Method: Patients with a diagnosis of OSAS according to polysomnography composed the sample of this study (n=102). The patients were classified according to ICSD-2 (The international Classification of Sleep Disorders). Montgomery Asberg Depression Rating Scale, Beck Depression Inventory, The Epworth Sleepiness Scale were administered respectively. Psychiatric diagnosis were made with the interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I). Results: Among 102 patients, 19.6% (n=20) was mild, 29.4% (n=30) was moderate, 51.0% (n=52) was severe form of OSAS. Relationship of mild-moderate OSAS with BMI was significant (p=0.010). %31.4 (n=32) of patients had one additional psychiatric diagnosis according to SCID-I, 22.5% (n=23) had more than one psychiatric diagnosis and 46.1% (n=47) did not have any. Conclusion: The detected depression rate was correlated with many studies which had reported higher depression rates in OSAS. In this study the rate of anxiety disorders was higher than healthy population while similar or lower than the rate estimated in studies with OSAS patients. Mental disorders in medical diseases are important clinical syndromes effecting morbidity and mortality. Regarding this issue, further studies which compare different subgroups is needed.

Obstrüktif Uyku Apne Sendromu Hastalarında Ruhsal Bozuklukların Dağılımı

Amaç: Obstrüktif Uyku Apne Sendromunun (OSAS) tıbbi durumlarla ilişkisi önemli oranda çalışılmışken, ruhsal sağlıklı ilişkisi yeterince irdelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı, OSAS tanısı konulan hastalarda ruhsal bozuklukların dağılımını tespit etmek ve OSAS ile ilişkili çeşitli klinik özelliklerle nasıl bir dağılım gösterdiğini incelemektir. Yöntem: Polisomnografik değerlendirmeye göre OSAS tanısı alan 102 hasta çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Hastalar polisomnografi sonucuna göre ICSD- 2 (The International Classification of Sleep Disorders) ölçütlerine göre sınıflandırılmıştır. Hastalara sırasıyla Montgomery Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği, Beck Depresyon Envanteri, Epworth Uykululuk Skalası uygulanmıştır. Ruhsal tanılar DSM-IV Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Değerlendirilen 102 hastanın %19.6'sı (n=20) hafif, %29.4'ü (n=30) orta, %51.0'ı (n = 52) şiddetli OSAS hastasıdır. Hafif ve şiddetli OSAS olgularının VKİ ile olan ilişkisi istatistiksel olarak anlamlıdır (p= 0.010). Hastaların %31.4'ünde (n=32) SCID-l'e göre tek tanı, %22.5'inde (n=23) birden fazla tanı bulunurken %46.1'i (n=47) tanı almamıştır. Sonuç: Tespit edilen depresyon sıklığı OSAS'lı hastalarda depresyon oranlarının artmış olduğunu bildiren pek çok çalışmayla uyumludur. Bu çalışmada anksiyete bozukluğu sıklığı sağlıklı toplumdan yüksek, OSAS'lı hastalarda yapılan çalışmalarla karşılaştırıldığında benzer veya düşüktür. Bedensel hastalığı olanlarda ruhsal hastalıklar, morbidite ve mortaliteyi etkileyen önemli bir klinik sendromdur. Bu konuda farklı alt grupların karşılaştırıla- bildikleri ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.