Evaluation of Clinical and Sociodemographic features of the patients' who had hypomanic/manic switch due to drugs

INTRODUCTION: The aim of this study was to retrospectively evaluate sociodemographic and clinical features of patients who had hypomanic/manic switch during antidepressant treatment.
METHODS: In this study statistical evaluations of retrospective chart reviews of major depression patients who admitted to Private Adana Hospital between December 2012-August 2015, who were above 18 years of age, who met DSM-IV diagnostic criteria for major depressive disorder (HAM-D score ≥32), and who switched to hypomania (YMRS score ≥13) or mania (YMRS score ≥21) during antidepressant treatment were performed. Significance level was defined to be p<0.05. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) version 21.0 was used for statistical evaluation of the data.
RESULTS: This study included 33 patients (21 females 12 males) who had manic or hypomanic switches during antidepressant treatment for major depression. Mean age of the females was 32,57± 7,06, and males was 28,50±6,84. Mean initial HAM-D score of these major depression patients was detected to be 35.84±5.66. Mean duration of depressive illness was 7.18±4.91 years and percentage of hospitalization for depressive episodes was 1.72±1.68%. Seventeen patients (51.5%) had a family history for bipolar disorder. A stressor was detected in 75.8% of the patients (n=25). Seasonality of the episodes was positive in 45.8% (n=16) of the patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Seventeen patients (51.5%) had previous suicidal attempts. After antidepressant treatment 19 patients had manic (YMRS ≥21), and 14 patients had hypomanic (13≥) episodes.

İlaca bağlı hipomanik/manik nöbet geçiren olguların klinik ve sosyodemografik özelliklerinin incelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Biz bu çalışmada; major depresyon tanısı almış ve antidepresan tedavi sırasında hipomanik/manik kayma gözlenen hastaların geriye dönük sosyodemografik özellikleri, kullandığı ilaçları gibi etkenlere bakarak bipolar bozukluk için olası yordayıcıları tespit etmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma, Özel Adana Hastanesi Psikiyatri polikliniğine Aralık 2012-Ağustos 2015 arasında ayaktan tedavi için başvuran, 18 yaşını doldurmuş, DSM-IV tanı kriterlerine göre major depresyon (HAM-D skoru 32≥) tanısı konmuş antidepresan tedavi almış ve antidepresan tedavi altında iken takiplerinde hipomanik (YMRS skoru 13≥) ve manik (YMRS skoru 21 ≥) kayma gözlenmiş olan hastaların geriye dönük dosya bilgilerinin taranması ve sosyodemografik verilerinin istatistiksel olarak dökümünün elde edilmesi ile yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 (%5) ya da altı olacaktır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 21.0 paket programı kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya, major depresyon tanısı alıp antidepresan kullanırken ilaca bağlı hipomani ve manik kayma gösteren 21 kadın hasta ve 12 erkek hasta olmak üzere toplam 33 hasta alınmıştır. Hastaların yaş ortalaması; kadınlar için 32,57± 7,06, erkekler için ise 28,50±6,84 idi. Major depresyonla takibe alınan hastaların başlangıçtaki HAM-D skorları ortalaması 35.84±5.66 olarak tespit edildi. Depresyon hastalarındaki hastalık sürelerine bakıldığında ortalama 7.18±4.91 yıl ayrıca depresif dönemlerinde hastanede yatarak tedavi görme oranlarının 1.72±1.68
olduğu görülmüştür. Ailesinde bipolar bozukluk olan n=17 hasta (%51.5) olduğu bulunmuştur. Hastaların toplamında stresör varlığı %75.8 (n=25) olarak bulunmuştur. Major depresyon geçiren hastaların depresif nöbetlerinin mevsimsellik oranı %45.8 (n=16) olarak görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İntihar girişimi hikayesi olan hastaların sayısı n=17 (%51.5) olarak bulunmuştur. Antidepresan sonrası hastaların YMRS skorlarına göre 19’u manik (YMRS 21≥), 14’ü hipomanik (13≥) atak geçirdiği tespit edildi.