Polipharmacy in Schizophrenia and Other Psychotic Disorders: The Role of Long-acting Antipsychotics

Objectives: There is limited data on the effects of long acting drugs on antipsychotic polypharmacy in the treatment of schizophrenia in litherature. Our study is aimed to find the prevelance and the risk factors of inpatient antipsychotic polypharmacy. Method: The records of 561 inpatients treated in 2008 were examined and 261 patients diagnosed schizophrenia and other psychotic disorders were enrolled. Sociodemeographic, clinical data and the predictors of antipsychotic polypharmacy were evaluated by descriptive and logistic regression statistics. Results: Antipsychotic polypharmacy rate is 50,2% in the whole sample. 44,2% (n=52) of this group was "typical and atypical antipsychotic" combination. Polypharmacy incidence was higher in currently unemployed, previously diagnosed, longer duration of disorder and drug use groups. Treatment compliance was statistically lower as 21,4% in polypharmacy group. Referral type, rehospitalization in the same year, duration of hospitalization were similar between groups. Use of long- acting antipsychotics and number of previous hospitalization were predictive factors of polypharmacy in logistic regression analyze. Conclusion: In our study the results of long-acting antipsychotics and higher hospital- iztion numbers as predictors for polipharmacy might assign to treatment resistance and low response rate. On the other hand low response rate and treatment resistance of schizophrenia warrant more integrated treatment approaches.

Şizofrenide ve Diğer Psikotik Bozukluklarda Çoklu İlaç Kullanımı: Uzun Etkili Antipsikotik İlaçların Rolü

Amaç: Şizofreni tedavisinde çoklu ilaç kullanımı nedenleri arasında uzun etkili formların yeri üzerine kısıtlı veri bulunmaktadır. Çalışmamızda yatan şizofreni hastalarında çoklu antipsikotik uygulama sıklığı, bu uygulamaya yol açan risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: 2008 yılı içerisinde yatarak tedavi gören 561 hastanın dosyaları incelenerek şizofreni ve diğer psikotik bozukluk tanısı alan 261 hasta çalışmaya alınmıştır. Sosyodemografik ve klinik veriler tanımlayıcı istatistik yöntemlerle değerlendirilmiş, çoklu antipsikotik kullanımını öngören etkenler için lojistik regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışma grubunda çoklu antipsikotik kullanımı olan hasta oranı %50,2'dir. Bu grubun %44,2'sinde (n=58) "tipik+atipik antipsikotik" ilaçların birlikte kullanımı mevcuttu. Çalışmayan, daha önce tanısı olan, yatış sayısı fazla olan, hastalık süresi ve ilaç kullanım süresi uzun olan gruplarda istatistiksel olarak çoklu ilaç kullanımı oranı yüksekti. Çoklu ilaç kullanımı olan grupta düzenli ilaç kullanım oranı %21,4 ile anlamlı düzeyde düşüktü. Lojistik regresyon analizinde ilaç tedavilerinde uzun etkili antipsikotik ilacın yer alması ve geçmiş yatış sayılarının fazlalığı çoklu ilaç kullanımında yordayıcı değişkenler olarak saptandı. Sonuç: Çalışmamızda çoklu ilaç kullanımını yordayan etkenler olarak saptanan uzun etkili antipsikotik kullanımı ve geçmiş yatış sayılarının fazlalığı, hastalığın tedaviye yanıt azlığına ve tedaviye dirence işaret ediyor olabilir. Diğer yandan şizofrenide tedaviye yanıt düşüklüğü ve direnç konusu daha bütüncül bir yaklaşımla ele almayı gerektirmektedir. Anahtar Sözcükler: Çoklu ilaç kullanımı, şizofreni, uzun etkili antipsikotik.