The anxiety and loneliness levels of geriatric population in-home quarantine during COVID-19 pandemic in Turkey (eng)

INTRODUCTION: Mortality rates of COVID-19 are higher among the elderly. Curfews have been imposed on individuals aged 65 and older to reduce contact with other people. We aimed to determine anxiety and loneliness levels and associated factors of individuals aged 65 and over in-home quarantine.
METHODS: We determined sociodemographic, clinical features, information status on COVID-19 pandemic, geriatric anxiety scale and loneliness scale for the elderly values of 290 individuals (65-90 years old) in Turkey.
RESULTS: The mean age was 71.2±5.9 years, and 54.8% were male(n: 159). 87.6% followed COVID-19 process, and 88.3% received the information from the television. 14.1% reported significant worries about the individuals in their family, 14.1% about their social life, and 19.7% about their economic situation. A statistically significant relationship was observed between the geriatric anxiety and the loneliness scale(r: 0.498, p: 0.001). Anxiety scores were increased 1.29 fold by loneliness scores, 3.56 fold by having a chronic disease and 3.26 fold by the history of a psychiatric disorder.
DISCUSSION AND CONCLUSION: We suggest that quarantine increases anxiety and loneliness levels in geriatric population with a positive correlation between anxiety and loneliness levels. Having a chronic disease and History of a psychiatric disorder was also associated with anxiety levels. The majority of concerns is about their family members, future social and economic lives. It has been observed that television has become an essential source of information in the pandemic for the geriatric population. Authorities should meet the psychosocioeconomic needs of elderly individuals, and correct information should be provided.

Türkiye'de COVID-19 salgını sırasında ev karantinasındaki geriatrik popülasyonun kaygı ve yalnızlık düzeyleri (eng)

GİRİŞ ve AMAÇ: COVID-19'da yaşlılardaki mortalite, bağışıklık sisteminin zayıf olması ve sıklıkla kronik hastalıkların eşlik etmesi nedeniyle daha yüksektir. Diğer insanlarla teması azaltmak için 65 yaş ve üzerindeki kişilere sokağa çıkma yasağı getirilmiştir. Çalışmamızda evde karantinadaki 65 yaş ve üzeri bireylerin kaygı ve yalnızlık düzeylerini belirlemeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı araştırmamız i 8 aile sağlığı merkezine kayıtlı 290 kişiden (65-90 yaş) oluşmaktadır. Katılımcıların sosyodemografik ve klinik özellikleri, COVID-19 salgını ile ilgili bilgi durumları ve yaşlılar için geriatrik anksiyete ile yalnızlık ölçeği verileri değerlendirildi.
BULGULAR: Katılımcıların yaş ortalaması 71.2 ± 5.9 yıldı ve % 54.8'i erkekti (n: 159). Covid-19 sürecini %87,6’sı takip ettiğini belirtmiş olup bunların %88.3’ü televizyondan takip ettiğini belirtti. %14.1’i aileleri, %19.7’si erkonomik durumları, %14.1’i sosyal yaşantılarıyla ilgili kaygılandıklarını belirtti. Geriatrik anksiyete ölçeği ile yalnızlık ölçeği arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki gözlendi (r: 0.498, p: 0.001). Anksiyete puanlarının yalnızlık puanları 1.29 kat, kronik hastalığı olanlarda 3.56 kat ve psikiyatrik bozukluk öyküsü olanlar 3.26 kat artış ile ilişkili olduğu gözlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda ev karantinasının geriatrik popülasyonda anksiyete ve yalnızlık düzeylerini arttırdığı, bu popülasyonun endişelerinin çoğunun aile üyeleri, gelecekteki sosyal ve ekonomik yaşamlarıyla ilgili olduğu tespit edildi. Kronik bir hastalığa veya psikiyatrik bozukluk öyküsü de anksiyete düzeylerinin yüksek olması ile ilişkilendirildi. Televizyonun geriatrik popülasyon için pandemideki en önemli bilgi kaynağı oldu gözlendi. Yetkililer ve sosyal organizasyonlar yaşlı bireylerin psikososyoekonomik ihtiyaçlarını karşılamalı ve doğru bilgi sağlamalıdır.