ISSN 1302-0099 | e-ISSN 2146-7153
Comparison of Locus of Control and Self-Esteem as Predictors of Severity of Anorexic Symptoms [Turkish J Clin Psy]
Turkish J Clin Psy. 2000; 3(3): 147-152

Comparison of Locus of Control and Self-Esteem as Predictors of Severity of Anorexic Symptoms

Atila EROL1, Gülser TOPRAK2, Fadime YAZICI3, Sıdıka Erol4
1Yrd. Doç. Dr, Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı,
2Öğr. Gör. Psk., Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, ESKİŞEHİR
3Uz. Dr Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı
4Dr., Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı

The aim of this study is to compare the relative effectiveness of two etiological theories related with Eating Disorders (ED), locus of control and low self-esteem in predicting the severity of ED symptoms. Collage student subjects (n=342) completed Rosenberg Self- Esteem Scale (RSES), Eating Attitudes Test (EAT), Symptom Check List (SCL-90-R) and Rotter's Internal-External Locus of Control Scale (RIELCS). A multiple regression analysis employed locus of control and self-esteem as predictors of EAT scores. A second regression analysis also was conducted with global symptom index score of SCL-90-R serving as the dependent variable with the same predictor variables. The best predictor variable of EAT total score was the selfesteem. There was not statistically significant correlation between RIELCS and EAT score. 5.5 percent of variance associated with the EAT scores could be accounted for by RSES. The best predictor of global symptom index score of SCL-90-R was RSES and locus of control was the second. The best predictor of these two measures in multiple regression was the self-esteem subscale of RSES. These results support that low self-esteem is more predictive than external locus of control.

Keywords: Key Words: Eating disorders, locus of control, self-esteem, predictive value.

Üniversite Öğrencilerinde Yeme Bozukluğu Belirtilerini Yordayıcı Olarak Kontrol Odağı ve Benlik Saygısının Karşılaştırılması

Atila EROL1, Gülser TOPRAK2, Fadime YAZICI3, Sıdıka Erol4
1Yrd. Doç. Dr, Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı,
2Öğr. Gör. Psk., Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, ESKİŞEHİR
3Uz. Dr Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı
4Dr., Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı

Bu çalışmada yeme bozuklukları gelişiminde ve sürmesinde etkili oldukları savlanan kontrol odağı ve benlik saygısının yeme bozukluğu belirtilerini yordama etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Üniversite öğrencisi (n=342) denekler tarafından Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ), Yeme Tutum Testi (YTT), Belirti Tarama Listesi (SCL-90-R) ve Rotter İç-Dış Kontrol Odağı Ölçeği (RİDKOÖ) uygulandı. Yordayıcı değişken olarak RIDKOÖ ve RBSÖ benlik saygısı, bağımlı değişken olarak YTT toplam puanı ve genel belirti düzeyini (SCL-90-R) yordama etkilerini belirlemek için çoklu regresyon analizi yapıldı. YTT toplam puanını en iyi yordayan değişken olarak benlik saygısı saptandı. RİDKOÖ ile YTT arasında istatistiksel olarak önemli bir ilişki saptanmadı. RBSÖ değişkeni YTT toplam puanlarıyla ilişkili toplam varyansm %5.5'ini açıklıyordu. Genel psikolojik belirti düzeyini (GBD) (SCL-90-R) yordayan en güçlü değişken olarak benlik saygısı saptandı; ikinci sırada kontrol odağı idi. Bu iki değişken GBD puanlarıyla ilişkili toplam varyan- sın %17.9’unu açıklıyordu; bunun %1.8'i RİDKOÖ’ye aitti. YTT ve genel belirti düzeyini en iyi yordayan değişken olarak benlik saygısı belirlendi. Bu sonuçlara göre yeme bozukluğu belirtilerini yordayıcı olarak düşük benlik sayısı dış kontrol odağı inancından daha güçlü bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler: Anahtar Sözcükler: Yeme bozukluğu, kontrol odağı, benlik saygısı, yordayıcı etki.


Manuscript Language: English
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Copied!
CITE
 (1 accesses)
 (6431 downloaded)
LookUs & Online Makale