INTRODUCTION: The aim of this study is to examine the relationship between the levels of hope- hopelessness and stress coping among dependent patients on probation and these two variables.
METHODS: Descriptive research was conducted between August and December 2019. One hundred seventy-six (176) individuals who were in a University Hospital probation unit for treatment and control purposes participated in the study. In this research, the introductory information form of the Beck Hope-Hopelessness Scale and Stress Coping Scale were used. The relationships among percentage mean, standard deviation, and variables were evaluated using correlation analysis.
RESULTS: The mean age of 176 individuals participating in the study was 31.18 ± 0.64. Respondents of most were male (92%) and their marital status mostly was single (56.3%). The majority of individuals were found to have graduated from primary education (63.1%) and to have worked in a job (48.3%). A moderately strong positive correlation was found with the sensory sub-dimension in individuals using the effective coping style between the Stress Coping Styles Scale and the Beck Hope-Despair Scale subscales, whereas there was a negative correlation in the lower dimension of motivation loss and expectations for the future in individuals who used ineffective coping styles.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Individuals treated on probation have moderate levels of hopelessness and have been found to use the desperate approach style as a way of coping with stress.
GİRİŞ ve AMAÇ: Denetimli serbestliği olan bağımlı hastaların umut-umutsuzluk ve stresle baş etme düzeyleri ile bu iki değişken arasındaki ilişkiyi incelemektir
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı tipteki araştırma, Ağustos-Aralık 2019 tarihleri arasında yapılmıştır. Bir üniversite hastanesi denetimli serbestlik birimine tedavi ve kontrol amaçlı başvuran 176 birey araştırmaya katılmıştır. Araştırmada, Tanıtıcı Bilgi Formu, Beck Umut-Umutsuzluk Ölçeği ve Stresle Baş Etme Tarzları Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, yüzdelik, ortalama, standart sapma ve değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemek için korelasyon analizi yapılmıştır.
BULGULAR: Denetimli Serbestliği olan bağımlı bireylerin yaş ortalaması 31,18±0,64’dür. %92’si, erkek ve %56.3’ü bekar olan katılımcıların çoğunluğu ilköğretim mezunu (%63.1) ve düzenli bir işte (%48.3) çalışmaktadır. Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve Beck Umut-Umutsuzluk Ölçeği alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Etkili baş etme tazrını kullanan bireylerde duyusal alt boyut ile pozitif, motivasyonel ve bilişsel alt boyutlarla negatif yönlü orta düzeyde güçlü bir ilişki; etkisiz baş etme tarzlarını kullanan bireylerde ise motivasyon kaybı ve geleceğe yönelik beklenti alt boyutlarıyla negatif yönlü, duyusal alt boyut ile pozitif yönlü orta düzeyde güçlü bir ilişki çıkmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Denetimli serbestlikte tedavi olan bireylerin, umutsuzluk düzeyleri orta düzeyde olup, stresle baş etme tarzı olarak çaresiz yaklaşım tarzını kullandıkları bulunmuştur.