The Association of Dexamethasone Suppression Test with Schizophrenia and Its Subtypes

It has been focused on strongly neuroendocrinologic system especially hypothalamus-hypophysis-adrenal (HPA) axis about neuro- biological studies related to schizophrenia. The aim of our study was to determine the sensitivity of DST, an important indicator of HPA axis, and its association with schizophrenic subtypes. The study and control group included 40 patients (study group) who had applied to Psychiatry Department of Fırat University Medicine Faculty and Elazığ Mental Health Hospital and diagnosed as schizophrenia according to DSM-IV and 40 healthy subjects (control group) who had not psychiatric diagnosis and treatment. The Scales for the Assessment of Negative and Positive Symptoms and Hamilton Depression Rating Scale were performed to patients and DST to both groups. All control subjects exhibited DST suppression, as if it was observed nonsuppression in 16 schizophrenic patients (40%). DST nonsuppression was seen in 15 of 22 patients (68.1%) with negative symptoms and one of 18 patients (5.5%) with positive symptoms. Interestingly, DST nonsuppression was observed in 8 of 11 undifferentiated schizophrenic patients (72.7%). The observation of statistically significant high proportion of DST nonsuppression in schizophrenic patients, especially in patients with negative symptoms and undifferentiated subtype, suggests that it might be a biological indicator in schizophrenia basis on psychotic phenomenological features and schizophrenic subtypes.

Deksametazon Supresyon Testinin Şizofreni ve Alttipleriyle İlişkisi

Şizofrenide nörobiyolojik çalışmalarda, öncelikle; hipotalamus- hipofiz-adrenal eksen olmak üzere nöroendokrin sistem üzerinde yoğun şekilde durulmaktadır. Çalışmamızda bu sistemin önemli bir göstergesi olan deksametazon supresyon testinin (DST) kronik şizofren hastalarda duyarlılığının ve hu duyarlılığın şizofreni alttipleriyle ilişkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışma ve kontrol gruplarını Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği ve Elazığ Ruh Sağlığı ve Flastalıkları Hastanesi'nde yatarak tedavi gören ve DSM-lV'e göre kronik şizofreni tanı ölçütlerini karşılayan 40 hasta (çalışma grubu) ve psikiyatrik tanı ve tedavi almayan 40 sağlıklı birey (kontrol grubu) oluşturdu. Hastalara; Negatif ve Pozitif Bulguları Değerlendirme Ölçekleri ve Hamilton Depresyon Ölçeği ve DST, kontrol grubuna da DST uygulandı. Kontrol grubundaki bütün deneklerde DST sonrası baskılanma gözlenirken, i 6 şizofren hastada (%40) hastalanmama gözlendi. Negatif belirtilerin baskın olduğu 22 hastanın 15'inde (%68.1), pozitif belirtilerin baskın olduğu 18 hastanın birinde (%5.5), ayrışmamış tip kronik şizofreni tanısı alan 11 hastanın, 8'inde (%72.7) DST sonrası baskılanmama belirlendi. Şizofren hastalarda sağlıklı kontrollere göre istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı DST sonrası hastalanmamanın, özellikle de negatif belirtilerle ve ayrışmamış tip şizofrenide görülmesi, DSTnin şizofrenideki psikotik görüngüsel özellikler ve şizofreni alttipleriyle ilişkisi bağlamında biyolojik bir gösterge olabileceğini düşündürdü.