INTRODUCTION: The current study aimed to examine the relationship between intentional self-injurious behaviors and pa-renting styles in adolescents diagnosed with OCD.
METHODS: The study comprised fifty patients who were diagnosed with obsessive-compulsive disorder between the ages of 12 and 18. Sociodemographic data form, Inventory of Statements About Self-injury (ISAS) and Parenting Style Scale (PSS) were the data collection tools used in the study.
RESULTS: It was found that there is a moderate and negative correlation between the intentional self-injurious beha-viors and acceptance/involvement (r=-.44, p<0.01) and psychological autonomy parenting styles (r=-.38, p<0.01). Also there is a moderate and positive correlation between the intentional self-injurious behaviors and the strictness/supervision parentig style (r=.48, p<0.01). It was determined that there is a moderate and negative relationship between autonomous functions of self-injurios behaviors and acceptance/involvement (r=-.51, p<0.01) and psychological autonomy parenting styles (r=-.45, p<0.01). Also and a moderate and positive relationship between the autonomous functions of self-injurios behaviors and strictness/supervision parenting style (r=.42, p<0.01). Results showed that there is a moderate and negative relationship between social functions of self-injurious behaviors and acceptance/involvement (r=-.35, p<0.01), and a moderate and positive relationship between strictness/supervision parenting styles (r=.50, p<0.01). It was found that strictness/supervision parenting style predicted intentional self-injurious behaviors (R=.48, R2=.23, p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: As the strictness/supervision perceived from parents increases and the encouragement and acceptance/involvement for psychological autonomy decreases, intentional self-injurious behaviors increase in adolescents diagnosed with obsessive-compulsive disorder.
GİRİŞ ve AMAÇ: Mevcut çalışmada, obsesif kompulsif bozukluk tanısı almış ergenlerde kasıtlı kendine zarar verme davranışları ile ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 12-18 yaş grubu arasında elli obsesif kompulsif bozukluk tanısı almış hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Sosyodemografik veri formu, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri (KZVDDE) ve Anne-Baba Tutum Ölçeği (ABTÖ), araştırmada kullanılan veri toplama araçlarıdır.
BULGULAR: Kendine zarar verme davranışları ile kabul/ilgi (r=-.44, p<0.01) ve psikolojik özerklik (r=-.38, p<0.01) ebeveynlik tutumları arasında orta düzey ve negatif ilişki; kontrol/denetleme ebeveynlik tutumu (r=.48, p<0.01) ile arasında orta düzey ve pozitif bir ilişki olduğu saptanmıştır. Kasıtlı kendine zarar verme davranışlarından otonom işlevler ile kabul/ilgi (r=-.51, p<0.01) ve psikolojik özerklik ebeveynlik tutumları (r=-.45, p<0.01) arasında orta düzey ve negatif ilişki; kontrol/denetleme ebeveynlik tutumu (r=.42, p<0.01) arasında orta düzey ve pozitif bir ilişki olduğu bulunmuştur. Kendine zarar verme davranışlarından sosyal işlevler ile kabul/ilgi (r=-.35, p<0.01) arasında orta düzey ve negatif ilişki, kontrol/denetleme ebeveynlik tutumları (r=.50, p<0.01) ile arasında orta düzey ve pozitif ilişki olduğu ortaya konmuştur. Kontrol/denetleme ebeveynlik tutumunun kasıtlı kendine zarar verme davranışlarını yordadığı tespit edilmiştir (R=.48, R2=.23, p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ebeveynlerden algılanan kontrol/denetim arttıkça ve psikolojik özerkliğe yönelik teşvik ile kabul/ilgi azaldıkça, obsesif kompulsif bozukluk tanılı ergenlerde, kendine zarar verme davranışlarının arttığı görülmektedir.