Objective: In this study, we aimed to evaluate the role of traumatic life events on the comorbidity of axis-1 disorders onto panic disorders (PD). Method: A total of 115 patients (female 61%), who were consecutively diagnosed as PD at the psychiatry outpatient clinic were included into the study. Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders, Panic and Agoraphobia Scale (PAS), Life Events Scale (LES), Brief Physical and Sexual Abuse Inventory (BPSAI), Dissociative Experiences Scale (DES), State-Trait Anxiety Inventory (STAI-II) and Beck Depression Inventory (BDI) were performed to all patients. Results: Major depression was detected in 33% of patients, and in a total of 69% patients axis-1 comorbidity were found. In patients with axis-1 comorbidity; the number of negative life events was higher (p=0.009), but BPSAI and LES points did not change significantly (p>0.05). In 59 patients with agoraphobia BPSAI (p=0.024) and PAS (p<0.001) points were higher. The age of 33 patients with suicidal thoughts were younger (p=0.019); these patients had higher BPSAI points (p<0.001) while their PAS points did not change (p>0.05). Conclusion: There is no clear evidence that a specific trauma can lead to a specific psychiatric disorder. However, various traumatic events may accumulate in the course of time, force the subject's resistance and adaptation, and finally a psychiatric clinical picture will be formed depending on person's biopsychosocial features. The frequency of recent life events accounts for the occurrence of comorbidity onto PD. The traumatic events in childhood and adolescence are mostly associated with agoraphobia and suicidal thoughts rather than comorbidity.
Keywords: Key Words: Life events, panic disorder, comorbidity.Amaç: Bu çalışmada, panik bozukluğuna (PB) komorbid eksen-1 bozukluklarının oluşumunda travmatik yaşam olaylarının rolünü araştırmayı amaçladık. Yöntem: Psikiyatri polikliniğinde PB tanısı konan 115 hasta (%61'i kadın) ardışık olarak çalışmaya alındı. Hastalara; DSM- IV'e Göre Yapılandırılmış Klinik Görüşme Çizelgesi, Panik Agorafobi Ölçeği (PAÖ), Yaşam Olayları Ölçeği (YOÖ), Kısa Fiziksel ve Seksüel Kötüye Kullanım Anketi (KKA), Disosiyatif Yaşantılar Ölçeği (DYÖ), Sürekli Kaygı Envanteri (SKE) ve Beck Depresyon Envanteri (BDE) uygulandı. Bulgular: Hastaların %33'ünde major depresif bozukluk olmak üzere toplam %69'unda eksen-1 komor- biditesi saptandı. Eksen-1 komorbiditesi olan hastalarda; olumsuz yaşam olayı sayısı daha fazlaydı (p=0.009), ancak KKA ve YOÖ puanlarında belirgin farklılık yoktu (p>0.05). Agorafobisi olan 59 hastanın KKA (p=0.024) ve PAÖ (p<0.001) ölçeği puanları daha yüksekti. Suisid düşüncesi olan 33 hastanın yaşı daha gençti (p=0.019); KKA puanları daha yüksekti (p<0.001), buna karşın PAÖ puanları farklı değildi (p>0.05). Sonuç: Psikiyatride, özgül bir travmanın özgül bir hastalığa yol açtığına dair kesin bir bilgi yoktur. Fakat, çeşitli travmatik olayların zaman içinde birikim oluşturması, kişinin direnç ve uyum mekanizmalarını zorlaması ve sonuçta kişinin biyo- psikososyal özelliklerine göre psikiyatrik tabloların şekillenmesi söz konusudur. PB'na komorbid durumların oluşumunda yakın dönem yaşam olaylarının sıklığı rol oynamaktadır. Çocukluk-ergenlik çağı travmatik olayları komorbiditeden daha çok agorafobi ve suisid düşüncesiyle ilişkilidir.
Anahtar Kelimeler: Anahtar Sözcükler: Yaşam olayları, panik bozukluğu, komorbidite.