Bedensel Hastalıklarda Depresyon

Bedensel hastalığı olanlarda depresyon morbidite ve mortaliteyi etkileyen önemli bir klinik sendrom- dur (Cassem 1991, Sutor ve ark. 1998, Katon ve Ciechanowski 2002). Major depresif bozukluğun genel populasyondaki yaygınlığı %3.7 ile %6.7 arasında değişmektedir (Robins ve ark. 1984). Bedensel hastalığı olan yatan hastalar arasında major depres- yon yaygınlığı %5-10, ayaktan takip edilenlerde %9- 16, kanserli hastalarda ise %1.5-50’dir (Katon 1987, Katon ve Schulberg 1992, McDaniel ve ark. 1995, Silverstone ve ark. 1996). Bedensel hastalığı olanların %41'inde olmayanlara göre ruhsal hastalıklardan her- hangi birini geçirme riski vardır. Bu grup hastada özel- likle duygudurum bozuklukları, anksiyete bozukluk- ları ve madde kullanım bozuklukları daha sık gözlen- mektedir. Çoğu kişide yaşamı tehdit eden bir hastalığa yakalanmak depresyona neden olmaktadır. Diabetes mellitus, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, kalp hastalığı, kronik böbrek hastalığı gibi toplumda daha yaygın gözlenen bedensel hastalıklarda duygudurum bozuklukları yaygınlığının arttığı gösterilmiştir. 10 kontrollü çalışmanın gözden geçirildiği bir derlemede, 9 çalışmada diyabetlilerde sağlıklı kontrollere göre depresif bozukluk ya da depresif semptomların belir- gin olarak daha sık saptandığı ve bu hasta grubunda major depresyonun %10-15 oranında gözlendiği belir- tilmiştir (Katon ve Ciechanowski 2002).