Turkish J Clin Psy. 2020; 23(1): 83-91 | DOI: 10.5505/kpd.2020.07078

Evaluation of the parental attitudes, competency and attachment styles of the mothers of the children at preschool period who were admitted to child psychiatry services (tur)

Öznur Bilaç¹, Arif Önder¹, Canem Kavurma¹, Yakup Doğan¹, Gülçin Uzunoğlu¹, Yetis Isildar¹, Şermin Yalın Sapmaz^2
1Manisa Mental Health Hospital, Department Of Child And Adolescent Psychiatry
²Celal Bayar University,department Of Child And Adolescent Psychiatry

INTRODUCTION: In this study we aimed to evaluate attitudes, attachment styles to their husbands and competence perceptions of the mothers towards their children’s problems whose children were at pre-school period with no cognitive developmental delay.
METHODS: 40 children and their mothers were included into the study. The children were chosen among those who were aged between 0-72 months and had no developmental delay which was found out as a result of developmental test. As the control group, another 40 children and their mothers were included into the study. Child Adjustment and Parent Efficacy Scale (CAPES-TR) and Parent Attitude Research Instrument(PARI) were handed out to mothers in both groups. Finally, Experiences in Close Relationship Revised (ECC-R) was applied to mothers of both groups. SPSS 20 was used for statistical analysis.
RESULTS: It was found that the most common reasons for admission were hyperactivity and bad-temper. It was found that peer-relationship problems and elimination disorders were more common in sample group compared to control group. According to CAPES-TR results, emotional, behavioural and social problems in the group that were admitted to psychiatry clinic were significantly higher than control group (p<0.05). According to same scale, mothers’ self-confidence was found significantly lower (p<0.05). According to PARI reuslts, the score of the group that applied to clinic for over-motherhood reasons was found significantly higher(p<0.05). Likewise, authoritative attitude score was found significantly higher in patient group(p<0.05). As a result of assessment of ECC-R, no significant difference was found among the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of this study share similarities with other studies that found out that parental child-rearing attitude presents a risk factor for behavioural problems among children. There are limited number or studies that investigate the relationship between parental child-rearing attitute,parental competence perceptions, mothers attachment styles and children’s behavioral problems at pre-school ages.

Keywords: child, preschooler, parental attitues, parental competency

---

Okul öncesi dönemde çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuran çocukların annelerinin tutumlarının, yeterliliklerinin ve bağlanma biçimlerinin değerlendirilmesi (tur)

Öznur Bilaç¹, Arif Önder¹, Canem Kavurma¹, Yakup Doğan¹, Gülçin Uzunoğlu¹, Yetis Isildar¹, Şermin Yalın Sapmaz^2
1Manisa Ruh Sağlığı Hastanesi, Çocuk Ve Ergen Psikiyatri Kliniği
²Celal Bayar Üniversitesi, Çocuk Ve Ergen Psikiyatri Anabilim Dalı

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada çocuk psikiyatrisi kliniğine başvuran okul öncesi dönemdeki çocukların annelerinin tutumları, eşlerine olan bağlanmaların şekli ve çocukların sorunlarına karşı yeterlilik algılarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır..
YÖNTEM ve GEREÇLER: 0-72 ay arası yapılan gelişim testi sonucu gelişimsel geriliği olmayan 40 çocuk ve anneleri çalışmaya dahil edilmiştir. Kontrol grubu olarak hiç çocuk psikiyatrisi başvurusu olmayan yaş ve cinsiyet açısından örneklem grubuna eşleştirilmiş 40 çocuk ve annesi çalışmaya dahil edilmiştir. Her iki grupta annelere çocuk uyumu ve anne baba yeterlilik ölçeği (CAPES-TR) verildi. Her iki grubta annelere Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği- Parent Attitude Research Instrument (PARI) verildi. Son olarak her iki grupta annelere yakın ilişkilerde yaşantılar envanteri- Experiences in close relationships revised (ECC-R) uygulandı. İstatistiksel analiz için SPSS 20 kullanıldı.
BULGULAR: Hasta grubunda en sık başvuru sebepleri haraketlilik ve hırçınlık olarak bulunmuştur. Örneklem grubunda akran ilişki sorunları ve dışa atım sorunlar kontrol grubuna daha sık olduğu gözlemlenmiştir Gruplar CAPES-TR sonuçlarına göre kliniğe başvuran grupta duygusal, davranışsal ve toplam sorunlar kontrol grubuna göre anlamlı derece yüksek bulunmuştur (p<0.05). Aynı ölçekten saptan annenin kendine güveni anlamlı derecede düşük saptanmıştır (p<0.05). PARI puanlarının değerlendirmesi sonucunda Aşırı annelik alanında kliniğe başvuran grubun puanı anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.05). Aynı şekilde otoriter tutum puanı kliniğe başvuran grupta anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.05). ECC-R değerlendirilmesi sonucunda gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Araştırmanın sonuçları anne-babanın çocuk yetiştirme tutumunun çocuklarda görülen davranış sorunları açısından risk faktörü olduğunu gösteren araştırmalara benzerlik göstermektedir. Okul öncesi yaş döneminde annenin çocuk yetiştirme tutumu ile çocuğun davranış sorunları, annelerin yeterlilik algıları, annenin bağlanma özellikleri arasındaki ilişkilerin araştırıldığı sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: çocuk, okul öncesi, anne tutumları, anne yeterliliği

---

CITE