Clinical and Demographic Characteristics of Anxiety-Related Disorders in Children and Adolescents: An Annuel Cross-Sectional Sample

Objectives: Over a year period, May 2012-2013, to evaluate of anxiety disorders which diagnosed in a training and research hospital was aimed. Method: Total of 25.013 records were retrospectively reviewed and the data of cases diagnosed with any of the anxiety disorders, their clinical and sociodemographic features, was analysed by using SPSS 17.0 programme, and p<0.05
was accepted as significant. Results: At least one diagnosis of anxiety disorders was detected in 1,910 of them (7.6%). All of 51.7% of them (n=988) were girls, 50.9% of all (n=972) were adolescents (12 years and above). Not otherwise specified-anxiety disorder (NOS-AD; 36.5%, n=697), generalised anxiety disorder (GAD; 29%, n=554) and social phobic disorder (SPD; 9.7%, n=185) were frequently found types of anxiety disorders. Girls' GAD (p=0.014) and SPD (p=0.027) distribution; boys' separation anxiety disorder (SAD; p=0.045) and specific phobia (SP; p=0.009) distribution; adolescents' GAD (p<0,001) and SPD (p<0,001), obsessive-compulsive disorder (OCD; p<0,001) and panic disorder (PD; p<0,001); children's NOS-AD (p<0,001), SAD (p<0,001)
and SP (p=0.009) distributions were found as significant. 62.9% of cases (n=1202) were treated by selective serotonin re-uptake inhibitors (SSRI; and being adolescent, the presence of NOS-AD, OCD and GAD has been found as predictors of giving pharmacotherapy (for all four variables p<0,001). Conclusion: Childhood anxiety disorders have similar effects on both girls and boys. SSRI medication was the very first choice for treating of anxiety disorders in our clinic.

Çocuk ve Ergenlerde Anksiyete ile ilişkili Bozuklukların Klinik ve Demografik Özellikleri: Bir Yıllık Kesitsel Bir Örneklem

GİRİŞ ve AMAÇ: Mayıs 2012-2013 tarihleri arasındaki 1 yıllık sürede bir Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk Psikiyatrisi bölümüne başvuran çocuk ve ergenlerden anksiyete bozukluğu tanısı konulan olguların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplam 25.013 olguya ait kayıtlar geriye dönük incelenmiş, anksiyete bozukluğu tanılı olguların klinik ve demografik özellikleri, SPSS 17,0 programı ile analiz edilerek p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.
BULGULAR: 1.910 olguda en az bir anksiyete bozukluğu varlığı saptanmıştır (%7,6). Olguların %51,7’inin (n=988) kız, %50,9’unun (n=972) ergen (12 yaş ve üzeri) olduğu saptanmıştır. En sık olarak başka türlü adlandırılamayan (BTA) anksiyete bozukluğu (%36,5; n=697), yaygın anksiyete bozukluğu (YAB; %29,0; n=554) ve sosyal anksiyete bozukluğu (SAB; %9,7; n=185) varlığı saptanmıştır. Kızlarda YAB (p=0,014) ve SAB (p=0,027); erkeklerde ayrılık anksiyetesi bozukluğu (AAB; p=0,045) ve özgül fobi (ÖF; p=0,009); ergenlerde YAB (p<0,001), SAB (p<0,001), obsesif-kompulsif bozukluk (OKB; p<0,001) ve panik bozukluk (PB; p<0,001); çocuklarda BTA-anksiyete bozukluğu (p<0,001), AAB (p<0,001) ve ÖF (p=0,009) anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Olguların %62,9’üne (n=1202) “seçici serotonin geri-alım inhibitörü (SSRI)” monoterapisi önerildiği; ergen olmak, BTA-anksiyete bozukluğu, OKB ve YAB varlığının farmakoterapi uygulamasını yordadığı belirlenmiştir (değişkenlerin dördü için de p<0,001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çocukluk çağı anksiyete bozuklukları kız ve erkek çocuklarını benzer şekilde etkilemektedir. Bulgularımız kliniğimizde bir tedavi seçeneği olarak SSRI grubu ilaçların öncelikli olduğunu göstermektedir.