Sexual Aversion Disorder: A Case of Favourable Outcome and Rapid Response to Behavioral Therapy

Sexual aversion disorder is a sexual dysfunction characterized with persistent or recurrent extreme aversion to, and avoidance of, all (or almost all) genital sexual contact with a sexual partner. It is known that it is a rare disorder and it is hard to treat. Although it entered DSM's classification in 1987, in books about sexual disorders it is not placed under its own title but discussed with sexual desire disorder, vaginusmus, dyspareunia or as a result of sexual abuse. There is a common opinion that it is seen more frequently with women and the most efficient treatment technique is the behavioral desensitization. This case report presents a 24-year-old woman, who had not touched her husband in her 4-year marriage and had not let him touch her and refused having sex naked. The patient, who was sexually abused when she was 8 or 9, had rarely had sex with her husband. The patient who was admitted to thearpy with her husband improved in a surprisingly short time. Treatment process, where "systematic desensitization" and general sexual therapy principles applied, was completed in 3 sessions. In this paper, clinical characteristics, diagnosis, treatment process of sexual aversion disorder, and factors that affected the treatment process positively were discussed. Moreover, it is emphasized that sexual aversion disorder could be treated in a surprisingly short time with proper therapy techniques and when patients are informed well.

Cinsellikten Tiksinti Duyma Bozukluğu: Davranışçı Tedaviye Olumlu ve Hızlı Yanıt Veren Bir Olgu

Cinsellikten tiksinti duyma bozukluğu, sürekli olarak ya da yineleyici bir biçimde, bir cinsel eş ile genital cinsel ilişki kurmaktan aşırı tiksinti duyma ve bundan tümüyle (ya da hemen tümüyle) kaçınma ile karakterize bir cinsel işlev bozukluğudur. Seyrek rastlanan ve tedavisi zor olan bir hastalık olarak bilinmektedir, ilk kez 1987'de DSM sınıflandırmasına girmiş olmasına karşın cinsel işlev bozuklukları ile ilgili kitaplarda bağımsız bir başlık olmaktan çok cinsel isteksizlik, vajinismus, disparoni ile birlikte ya da cinsel tacizin bir sonucu olarak ele alınmaktadır. Kadınlarda daha sık görüldüğü ve tedavide en etkin yöntemin davranışçı duyarsızlaştırma yöntemi olduğu konusunda görüş birliği vardır. Bu yazıda 24 yaşında, 4 yıllık evliliği boyunca eşine dokunmayan, kendisine dokunulmasına izin vermeyen ve çıplak olarak sevişmeyi reddeden bir kadın cinsellikten tiksinti duyma bozukluğu olgusu sunulmuştur. 8-9 yaşlarındayken cinsel tacize uğrayan hasta, eşiyle çok nadiren cinsel ilişkiye giriyordu. Eşiyle birlikte terapiye alınan olgu şaşırtıcı derecede kısa sürede tamamen düzelmiştir. "Davranışsal duyarsızlaştırma" ve genel cinsel terapi ilkelerinin uygulandığı tedavi süreci toplam 3 oturumda tamamlanmıştır. Yazıda hastalığın klinik özellikleri, tanı, tedavi süreci ve tedaviye olumlu yanıtta etkili olabilecek etmenler tartışılmıştır. Ayrıca cinsellikten tiksinti duyma bozukluğunun uygun bilgilendirme ve terapi teknikleriyle bazen şaşırtıcı olabilecek kadar kısa sürede düzelebileceği vurgulanmıştır.