Extra Medical Ways of Help-seeking Behaviour in Patients with Depression: Can Alexithymia be a Contributing Factor?

Objective: Alexithymia refers to a specific disturbance in emotional processing that is manifested by difficulties in identifying and verbalizing feelings, a paucity of fantasy and dreams, and a tendency to think in a concrete, utilitarian way, and by an inability to discriminate between feelings and physical sensations. The objective of this study is to investigate whether there is any difference of alexithymia construction in the patients seeking extramedical help. Method: The sample consisted of 100 patients who were diagnosed as major depressive disorder (MDD) according to the DSM-IV criteria in five State Hospitals of Trabzon and Rize, Turkey. Participants were administered a sociodemographic questionnaire form, the Hamilton Anxiety Scale, the Hamilton Rating Scale for Depression, the 20 Item Toronto Alexithymia Scale, the Somatosensory Amplification Scale and the somatization subscale of the SCL-90R. Sociodemographic data and psychometric measures were compared among the patients who sought extramedical help and who did not. Results: Twenty-four of 100 participants sought extramedical help. Patient seeking extramedical help had significantly higher scores on the second dimension of the TAS-20 and more frequently asked help from other medical doctors. When the duration of education was controlled for, there was a significant difference on the measures of all alexithymia tests except Externally Oriented Thinking between the groups. Only Difficulty in Expressing Feelings significantly added variance in predicting extramedical help seeking behavior. Conclusion: Patients seeking extramedical help were found to have more difficulty in describing feelings and tendency to consult other medical doctors. MDD patients with alexithymia may show abnormal illness behavior and difficulty in expressing their complaints.

Depresyon Hastalarında Tıp Dışı Yardım Arama Davranışı: Aleksitimi Bir Etken Olabilir mi?

Amaç: Aleksitimi, duyguların sözel ifade ve iletilmesinde zorluk, imgelem yeteneğinde zayıflık, soyutlama ile belirgin düşünce ve duygularla bedensel duyumlar arasında ayrım yapamama ile belirgin çok boyutlu bir yapıdır. Bu çalışmanın amacı, tıp dışı yardım arama davranışında bulunan major depresif bozukluk (MDB) tanısı almış hastaların aleksitimik olup olmadığının araştırılmasıdır. Yöntem: Çalışma, Trabzon ve Rize'de beş ayrı hastanede MDB tanısı konulan 100 hasta ile yürütülmüştür. Çalışmaya katılan hastalara Hamilton Anksiyete Ölçeği ve Hamilton Depresyon Ölçeği, Yirmi Soruluk Toronto Aleksitimi Ölçeği, Bedensel Duyumları Abartma Ölçeği ve Belirti Semptom Tarama Check Listesi bedenselleştirme alt ölçeği ve sosyodemografik veri formu verilmiştir. Bulgular: Hastaların %24'ünün (n=24) tıp dışı yardım arayışında bulunduğu saptandı. Tıp dışı yardım arayışında bulunan hastalar, psikiyatrist dışı diğer doktorlara daha fazla başvurdukları ve Toronto Aleksitimi Ölçeğinin Duygularını Söze Dökme alt-ölçeğinin diğer gruba göre anlamlı ölçüde yüksek olduğu saptandı. Eğitim süresi kovaryat olarak alınınca, Dışa Dönük Düşünme dışında tüm Toronto Aleksitimi ölçeklerinin de tıp dışı yardım arayışında bulunan grupta, diğer gruptan yüksek olduğu görüldü. Lojistik regresyon analizinde, tıp dışı yardım arama davranışı üzerinde yalnızca Duygulan Söze Dökmede Güçlük altölçeğinin istatistiksel olarak anlamlı yüklemede bulunduğu saptandı. Sonuç: Tıp dışı tedavi arama davranışı ile duygularını söze dökmede güçlük çekme ve psikiyatri dışında diğer doktorlara gitme arasında pozitif bir ilişki bulunmaktadır. Aleksitimik olan depresif hastalar beklenenin dışında hastalık davranışı gösterebilir ve belirtilerini aktarmakta zorluk çekebilirler. Anahtar Sözcükler: Tıp dışı yardım arama, depresyon, aleksitimi.