Affective Temperaments and Personality Features of Patients with Recurrent and Single Major Depressive Disorder

Objective: In this study, we studied affective temperaments and comorbid axis II personality disorder prevalence in single and recurrent major depressive disorder patients. Method: 136 patients who had been diog- nosed as major depression were included, 83 patients completed the study. Patients1 axis I diagnoses were evaluated by Structured Clinical Interview for DSM Disorders (SCID-I). Patients1 temperaments and axis II personalities were evaluated with TEMPS-A (Temperament Evaluation of Memphis, Pisa, Paris and San Diego) and SCID-II. Questionnaire and interview were applied after patients completed 8 weeks effective antidepressant treatment and response was measured by least % 50 improvement in Hamilton Depression Rating Scale (HDRS). Results: Patients with recurrent major depression had more dominant temperaments and dominant depressive temperament compared to those with single episode. Furthermore, we compared the mean temperament scores for single or recurrent type depressive disorder, and existence of axis II personality disorder. According to the results, the mean scores of depressive and irritabl temperaments were higher in recurrent depressive disorder, besides the mean scores for depressive, cychlothymic, irritable and anxious temperaments were significantly higher in patients with comorbid axis II personality disorder. Conclusion: The results of this study supports that patients with recurrent major depression have more affective temperaments than patients with single major depressive episode. Besides, mean score of affective temperaments level was higher in patients with comorbid axis II personality disorder.

Yineleyici ve Tek Dönem Major Depresif Bozukluğu Olan Hastaların Kişilik ve Affektif ¦¦ Mizaç Özellikleri

Amaç: Bu çalışmada, tek ve yineleyici major depresif bozukluk olan hastalarda, kişilik bozukluğu ve mizaç tiplerinin sıklığı incelenmiştir. Yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı'na başvuran SCID-I ile major depresif bozukluk tanısı verilmiş 136 hasta çalışmaya alınmış 83 hasta çalışma sürecini tamamlamıştır. Sosyodemografik ve klinik özellikleri değerlendirilen hastalar en az 8 hafta etkili dozda antidepresan tedavi altında izlenerek remisyona girme ya da Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeğine (HDDÖ) göre tedaviye en az %50 yanıt alındıktan sonra mizaç özellikleri TEMPS-A ölçeği ile, II. eksen kişilik bozuklukları DSM- lll-R SCID-II ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Yineleyici major depresif bozukluk olgularında tek dönem major depresif bozukluk olgularına göre fazla sayıda baskın mizaç bozukluğu ve depresif mizaç varlığı bulunmuştur. Ayrıca tek, yineleyici depresyon grubunda hastaların ortalama mizaç puanları karşılaştırıldığında yineleyici depresyon dönemi olan hastalarda depresif ve irritabl mizaç ortalamaları, tek depresyon dönemi geçirenlere göre daha yüksektir. II. eksen kişilik bozukluğu tanısı olan hastalarda ise depresif, irritabl, siklotimik ve anksiyeteli mizaç ortalamaları II. eksen tanısı olmayanlara göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışma yineleyici major depresif bozukluğu olan olgularda tek dönem geçirmiş olgulara göre mizaç bozukluklarının daha fazla olduğunu göstermiştir. Bunun yanı sıra kişilik bozukluğu varlığında affektif mizaç ortalama puanları artmaktadır.