The prevalance of separation anxiety disorder in patients with generalised anxiety disorder who applied to an university hospital outpatient clinic (tur)

INTRODUCTION: Separation anxiety disorder (SAD) is mostly known as a psychiatric disorder of childhood. However SAD has been redefined in DSM-5 and thus, it has became possible to diagnose SAD in adulthood as well. The aim of our study is to determine the prevelance of SAD among adult patients with generalised anxiety disorder, also to investigate the symptoms of separation anxiety in childhood and to examine its reflections on the separation anxiety symptoms of adulthood.
METHODS: 50 adult patients with generalised anxiety disorder (GAD) who were admitted to the psychiatry outpatient clinic of Trakya University Hospital were included in this study. The presence of psychiatric disorders was determined according to the Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I). Structured Clinical Interview for Separation Anxiety Symptoms (SCI-SAS) and Adult Separation Anxiety Questionnaire (ASA) were applied to assess the symptoms of separation anxiety. Sociodemographic factors and reports of early separation anxiety (Separation Anxiety Symptom Inventory, SASI) and a retrospective diagnosis of separation anxiety disorder among childhood were also measured.
RESULTS: According to our results the prevalance of SAD in patients with GAD was 45,2% and SAD was more common among females (p=0,02). Patients with SAD had elevated early separation anxiety scores. Furthermore, a statistically significant positive correlation was found between childhood SASI and ASA scores (r=0,71, p=0,00).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our results show that separation anxiety is highly prevalant among GAD patients. Early separation anxiety scores are positively correlated with adult separation anxiety scores. However, in order to determine the effects of chilhood separation anxiety symptoms on adulthood, large sample sizes and prospective studies are needed.

Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniğine başvuran yaygın anksiyete bozukluğu tanılı hastalarda ayrılma anksiyetesi bozukluğu görülme sıklığı (tur)

GİRİŞ ve AMAÇ: Ayrılma anksiyetesi bozukluğu (AAB), genellikle çocukluk çağına ait bir psikiyatrik bozukluk olarak bilinir. Ancak, DSM-5 ile AAB, yeniden tanımlanmış ve yetişkinlere de AAB tanısı konulmasının önü açılmıştır. Araştırmamızın hedefi hastanemiz psikiyatri polikliniğinde yaygın anksiyete bozukluğu tanısı alan yetişkin hastalarda AAB eş tanısının görülme sıklığını saptamak, bunun yanında, çocukluk çağı ayrılma anksiyetesi belirtilerini sorgulamak ve yetişkin dönem ayrılma anksiyetesi belirtilerine yansımalarını incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmamıza Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi psikiyatri polikliniğine başvuran yaygın anksiyete bozukluğu (YAB) tanısına sahip 50 yetişkin hasta dahil edilmiştir. Hastaların eşlik eden psikiyatrik bozuklukları DSM-IV Eksen I Bozukluklar için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) kullanılarak belirlenmiştir. Hastalara ayrılma anksiyetesi belirtilerini değerlendirmek amacıyla Ayrılma Anksiyetesi Belirtileri için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (AAB-YKG) ve Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi Anketi (YAA) uygulanmıştır. Ayrıca hastaların sosyodemografik özellikleri ve erken dönem ayrılma anksiyetesi bilgileri de (Ayrılma Anksiyetesi Belirti Envanteri, AABE ve geriye dönük alınan çocukluk ayrılma anksiyetesi tanıları) değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Araştırmamızın sonuçlarına göre YAB tanılı hastalarda AAB eş tanısının sıklığı % 45,2 olarak saptanmıştır. Kadın cinsiyette daha fazla AAB görüldüğü tespit edilmiştir (p=0,02). Çocukluk dönemi AABE puanları ve YAA arasında pozitif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmıştır. (r=0,71, p=0,00).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuçlarımıza göre AAB, YAB hastalarında oldukça yüksek oranda gözlenmektedir. Çocukluk çağı ayrılma anksiyetesi skorları, yetişkin dönem skorları ile pozitif yönde ilişkilidir. Ancak çocukluk dönemi belirtilerin erişkinliğe yansımalarını daha net değerlendirmek için daha geniş örneklemli ve ileriye dönük planlanmış çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.