Sociodemographic And Clinical Characteristics Of Patients In The Kahta State Hospital Psychiatry Clinic

INTRODUCTION: The aim of this study was to investigate the sociodemographic and clinical characteristics of patients who applied to the Kahta State hospital.
METHODS: A total of 270 inpatients were evaluated in the Psychiatry Department of Kahta State hospital between 2010 and 2013. Diagnoses were made according to DSM-IVTR.
RESULTS: The mean age of the inpatients was 40,68 ±14,80 and The patients consisted of males 45,9 %, females 54.1 %. According to the DSM-IV criteria there was only one disorder in 58,51% patients (n=158). Those were Anxiety disorder 30.4% (n=48), psychotic disorder 27,2% (n=43), bipolar affective disorder 19,6% (n=31), major depression 14,6% (23), mental retardation 4,4% (n=7), substance abuse 1,9% (n=3), delusional disorder 1,3% (n=2) and dementia 0,6% (n=1). 41,49% of (n=112) this patients had comorbid disorders.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The importance of epidemiologic research is increasing in our country as well as other countries recently. Valid and reliable data for psychiatric disorders are required in Turkey. Evaluating the results of studies performed in different regions of our country will contribute to obtain the specific characteristics of psychiatric disorders in Turkey.

Kahta Devlet Hastanesi Psikiyatri Kliniğinde Yatan Hastaların Sosyodemografik Ve Klinik Özellikleri

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada Kahta Devlet Hastanesi Psikiyatrisi Birimi’ne başvuran hastaların sosyodemografik ve klinik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada Kahta devlet hastanesi psikiyatri Kliniğine 2010-2013 tarihleri arasında yatan 270 hasta değerlendirmeye alınmıştır. Tanılar DSMIV-TR sınıflandırmasına göre konulmuştur.
BULGULAR: Yatan hastaların yaş ortalaması 40,68 ±14,80 idi ve hastaların %54.1’i kadın, %45,9’u erkeklerden oluşmaktaydı. DSM-IV tanı ölçütlerine göre, olguların %58,51’inde (n=158) tek bir psikiyatrik bozukluk vardı. Bunlar %30,4’ü anksiyete bozukluğu (n=48), %27,2’si psikotik bozukluk (n=43), %19,6’sı ikiuçlu bozukluk (n=31), %14,6’sı majör depresyon (n=23), %4,4’ü zeka geriliği (n=7), %1,9 madde bağımlılığı (n=3), %1,3’ü delüzyonel bozukluk (n=2), %0,6’sı bunama (n=1) idi. Bu hastaların %41,49’unda (n=112) ek psikiyatrik hastalık eşlik ediyordu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Epidemiyolojik araştırmaların tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de önemi artmaktadır. Türkiye’de psikiyatrik hastalıklara ait sağlıklı ve güvenilir bilgilere gereksinim duyulmaktadır. Ülkemizin değişiklik bölgelerinde yapılan çalışma sonuçlarının değerlendirilerek psikiyatrik hastalıkların Türkiye profilinin oluşturulması, topluma özgü özelliklerinin tanınmasına, risk etmenlerinin saptanmasına, toplumsal ve demografik ilişkilerin ortaya çıkarılmasına katkıda bulunacaktır.