The evaluation of depression, anxiety and quality of life in children living with parental cancer: A case-control study (eng)

INTRODUCTION: Parental cancers may have adverse effects on children and adolescents. The majority of studies on this subject have been performed in Western societies, and few have investigated quality of life in children. The purpose of this study was to investigate quality of life, anxiety and depressive symptoms in children living with parental cancer.
METHODS: The case group consisted of 50 children, aged 8–16 years old, with a parent diagnosed with cancer. A group of 50 children, aged and gender matched, with healthy parents was included as the control group. All subjects were administered the Revised Child Anxiety and Depression Scale (RCAD-S) to assess the symptoms of anxiety and depression. Parents completed the Questionnaire for Quality of Life Assessment for Children and Adolescents: Parent Form to determine the child’s quality of life.
RESULTS: Depression (p=0.011) and anxiety (p=0.011) scores were significantly higher in the case group than in the control group. Among the anxiety disorder symptoms, symptoms of separation anxiety were more common in case group (p=0.032). Compared to the control group, the case group reported a significantly lower quality of life (p=0.045).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Children of parents with cancer may suffer from anxiety and depression that may reduce their quality of life. Clinicians should collaborate with relevant disciplines and have a family-based, multidimensional view when evaluating patients with cancer who have children. Consulting or refering to child psychiatry may be considered when emotional and/or behavioral problems present in children.

Ebeveyni kanser olan çocukların depresyon, anksiyete ve yaşam kalitesi açısından değerlendirilmesi: Olgu kontrol çalışması (eng)

GİRİŞ ve AMAÇ: Ebeveyn kanserleri çocuk ve ergenler üzerinde olumsuz etkilere neden olabilmektedir. Bu konuyla ilgili çalışmaların çoğunluğu batı toplumlarında yapılmış olup çocukların yaşam kalitesiyle ilgili çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada ebeveyninde kanser tanısı olan çocuk ve ergenlerin yaşam kalitesi, kaygı ve depresyon belirtilerini değerlendirmek amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmanın olgu grubuna ebeveyninde kanser tanısı olan 8-16 yaş arasında 50 çocuk dahil edildi. Kontrol grubuna ise yaş ve cinsiyet açısından benzer özelliklere sahip ebeveyninde kanser tanısı olmayan 50 çocuk dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen olguların ebeveynlerine anksiyete ve depresyon belirtileri için Çocuk Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (ÇADÖ), yaşam kalitesi için Çocukların Yaşam Kalitesi Anketi-Revize Edilmiş (Kid-KINDL), sosyodemografik ve klinik özellikleri değerlendirmek için kişisel bilgi formu doldurtulmuştur.
BULGULAR: Olgu grubundaki katılımcıların depresyon (p=0.011) ve anksiyete (p=0.011) skorları kontrol grubundan anlamlı derecede yüksekti. Anksiyete belirtileri içerisinde özellikle ayrılık kaygısı belirtileri olgu grubunda kontrol grubundan anlamlı derecede daha yüksekti (p=0.032). Olgu grubunun yaşam kalitesi skorları kontrol grubundan anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p=0.045).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kanser hastalarını tedavi eden klinisyenlerin ebeveyn kanserinin çocuklar üzerinde olumsuz ruhsal sonuçlara yol açabileceğini dikkate alması, kanserin psikosoyal sonuçlarının değerlendirmesi sırasında aile temelli, multidisiplinler bir yaklaşımı benimsemeleri faydalı olacaktır.