Attributions related to spousal sexual violence among married women in Turkey

INTRODUCTION: Spousal sexual violence is a form of intimate partner violence (IPV) that can affect women both physically and psychologically and often co-occurs with other forms of IPV. The estimated prevalence of spousal sexual violence might not reflect the reality since women often do not readily perceive sexual violence within an intimate relationship as a form of violence.
METHODS: This descriptive study aimed to investigate the factors associated with married women's attributions related to spousal sexual violence. The sample consisted of 510 married women who were recruited during their visits to various outpatient clinics in a hospital in Turkey between July and December 2016. The data was collected as self-reports via sociodemographic forms, Attributions related to Sexual Violence Scale, the sources of help-seeking and Bem Sex-Role Inventory.
RESULTS: Among the sample, 12.7 % reported lifetime spousal sexual violence. Age and education level of the father predicted victim-blaming attributions while the education level of women and their fathers predicted rape-supportive attributions. Women who had an arranged marriage had higher rape-supportive attributions. These attributions were not associated with gender role orientation and experience of spousal sexual violence. Consultation with healthcare professionals was the most common suggestion for women who were exposed spousal sexual violence.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Attributions of married women to spousal sexual violence are related to individual and marital factors. Education could be a significant tool with its form and content for shaping women's attributions to spousal sexual violence.

Türkiye'deki evli kadınların eşe yönelik cinsel şiddete ilişkin atıfları

GİRİŞ ve AMAÇ: Eş cinsel şiddeti, kadınları hem fiziksel hem de psikolojik olarak etkileyebilen ve sıklıkla diğer şiddet formlarıyla birlikte ortaya çıkan bir yakın partner şiddetidir. Eşler arası cinsel şiddetin yaygınlığı gerçeği yansıtmayabilir, çünkü kadınlar genellikle yakın bir ilişki içindeki cinsel şiddeti bir şiddet biçimi olarak algılamamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma, evli kadınların eş cinsel şiddetiyle ilgili atıflarına ilişkin faktörleri araştırmayı amaçlamıştır. Örneklemi Türkiye'de bir hastanede Temmuz-Aralık 2016 tarihleri arasında çeşitli polikliniklere başvuran 510 evli kadından oluşmaktadır. Veriler, sosyodemografik form, Cinsel Şiddete İlişkin Atıflar Ölçeği, Yardım arama kaynakları ve Bem Cinsiyet Rolü Envanteri aracılığıyla toplanmıştır.
BULGULAR: Örneklemin %12,7'si yaşam boyu eş cinsel şiddeti bildirmiştir. Babanın yaşı ve eğitim düzeyi mağduru suçlayan atıfları, kadınların ve babalarının eğitimi ise cinsel şiddeti destekleyici atıfları yordamaktadır. Görücü usulüyle evlenen kadınların cinsel şiddeti destekleyici özellikleri daha yüksekti. Bu atıflar, cinsiyet rolü ve eş cinsel şiddet deneyimi ile ilişkili değildi. Katılımcıların eşi tarafından cinsel şiddet deneyimleyen kadınlara destek için en yaygın önerisi sağlık profesyonellerine başvurmalarıydı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Evli kadınların eş cinsel şiddetine atıfları bireysel ve evlilik özellikleriyle ilişkilidir. Eğitim, biçimi ve içeriğiyle kadınların eş cinsel şiddetine ilişkin atıflarını şekillendirmede önemli bir araç olabilir.