From Depressive Symptamotology to Major Depression: Clinical Spectrum

In recent days some depressive moods as sadness, mourning and enervation that aren't defined in DSM-IV, have been sensed by plenty of people. Some of these feelings have mentioned in literature. With this fact subthreshold depressive symptoms that do not meet the DSM IV diagnostic criteria for major depressive disorder and classified as Depressive Disorder Not Otherwise Specified (DD-NOS) was associated with significant functional impairments and risk for future major depressive episode. After all there is still no standard treatment for subthreshold depression. In the absence of dysphoria or anhedonia, the patient with other depressive symptoms does not fit any category of depressive disorders. However, limited studies show the reduction of functioning in these patients highlight the importance of diagnosis and treatment of depressive spectrum disorders. Subthreshold depression may seen in many cases of psychiatric or medical disorders which also can be associated with life events and increasing risk of developing major depression. Altough there are some studies about diagnosis and treatment of subthreshold depressive symptoms in specific sample groups such as elderly population or the people with other medical illness; the results are not suitable for general population. Further well-designed studies are needed to determine suitable scales for diagnosis of subthreshold depressive symptoms as well as when and how to interfere these symptoms to standardize the treatment. This review aims to define and focus on clinical significance of subthreshold depressions.

Depresif Duygudurumdan Major Depresyona Klinik Spektrum

Günümüzde DSM-IVte tanımlanmış depresyon haricinde de hüzün, yas, moral bozukluğu gibi değişik depresif duygular yaşanmaktadır. Bu duyguların bir kısmı yazılı kaynaklarda yer almışken bazısı tanımlanmamıştır. Bununla birlikte DSM-IV major depresyon tanı ölçütlerini karşılamayan ve Başka Türlü Adlandırılamayan (BTA) depresif bozukluklar içinde sınıflandırılan eşikaltı depresyon hastalarında, psikososyal bozulma ve belirgin işlevsellik kaybı olduğu gösterilmiştir. Buna rağmen standart bir tedavi yaklaşımı bulunmamaktadır. Disfori veya anhedoni belirtilerinden birinin olmaması durumunda diğer depresif belirtileri olan hastalar bir tanı sınıfına sokulamamaktadır. Bununla birlikte yapılan kısıtlı çalışmalarda bu hastaların da işlevselliklerinin azaldığının gösterilmesi eşikaltı depresif bozuklukların tanı ve tedavisinin önemini vurgulamaktadır. Eşikaltı depresyonlar pek çok psikiyatrik ve tıbbi bozukluk durumlarında izlenebilmektedir. Bununla birlikte, birçok yaşam olayına eşlik edebilmekte ve major depresyon geliştirme riskinde artışa neden olabilmektedir. Eşikaltı depresif belirtilerin tanı ve tedavisine yönelik ileri yaş grubu ve tıbbi hastalığı olanlar gibi özgül örneklem gruplarında çalışmalar yapılsa da genel toplum için kabul edilebilecek sonuçlara ulaşılamamıştır. Eşikaltı depresif belirtilerin hangi ölçeklerle tanımlanacağı, ne zaman ve nasıl ele alınacağı konusunda standart bir yaklaşım olmaması nedeniyle bu konuda yapılacak ileriki çalışmalara ihtiyaç vardır. Bu derlemede eşikaltı depresyonları tanımlanmaya ve klinik önemi vurgulanmaya çalışılmıştır.