The Response to Obesity Treatment and Alexithymia

Objectives: Obesity is a chronic disorder and a serious public health problem. Alexithymia may be considered as a personality feature characterized by poorness of imaginary life, speech focused on actual facts and physical sensations, general inaccuracy in or paucity of the words used to express emotions, and recourse to acting out to avoid intrapsychic conflicts. In this study, it is aimed to investigate levels of alexithymia in a group of obese patients according to the success of obesity treatment. Method: The sample was consisted of 64 obese persons consecutively admitted to the Celal Bayar University Hospital Endocrinology Department. Of the whole patients, 53.1 % (n=34) was successful treatment. At the first, the trained clinical psychiatrists interviewed the patients with the Structural Clinical Interview for DSM-IV (SCID). The patients were applied to the Sociodemographic Data Form, Toronto Alexithymia Scale. The influence of body mass index (BMI) of the patients on scales scores were investigated by t-test. Results: The mean BMI was 37.9 6.0 kg/m2. The mean age was 42.4 12.1. Of the whole patients, 92.2% (n = 59) was women. 59.4% (n=38) of the patients were housewife. 42.2% (n=27) of the patients were graduated from primary school. 78.1% (n = 50) of the patients were married. Twenty-two patients (34.4%) had a current DSM-IV diagnosis. It wasn't statistically a significant difference both the succesful treatment group (p=0.096) and the unsuc- cesful treatment group (p=0.138) according the alexithymia scores in pre-treatment and post-treatment. Conclusion: In this sudy, it wasn't a significant association between success of obesity treatment and levels of alexithymia. More studies is necessary to indicate between alexithymia and treatment in obesity.

Obezitede Tedaviye Yanıt ve Aleksitimi

Amaç: Obezite kronik ve ciddi bir halk sağlığı sorunudur. Aleksitimi emosyonel işlevsellikte kısıtlılık, fantezi yaşantısında yetersizlik ve duygulan ifade etmek için uygun söz bulamama şeklinde bir kişilik özelliğini tanımlamak üzere kullanılmıştır. Bu araştırmada, obezite tedavisindeki başarıya göre aleksitimi düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma grubunu Endokrinoloji polikliniğine başvuran hastalardan obezite tanısı alan ardışık 64 hasta oluşturmuştur Bu hastaların %53.1 (n=34)'inin obezite tedavisi başarılı, %46.9'unun (n=30) başarısız olduğu saptanmıştır. Başlangıçta hastalara DSM-IV I. eksen bozuklukları araştırmak için yapılandırılmış klinik görüşme çizelgesi klinik versiyonu (SCID-I) uygulanmıştır. Hastalarda Sosyodemografik Bilgi Formu, Toronto Aleksitimi Ölçeği kullanılmıştır. Ölçek puanı ile beden kitle indeksi (BKİ) ilişkisi için t-testi uygulanmıştır. Bulgular: Beden kitle indeksi ortalaması 37.9 6.0 kg/m2 bulunmuştur Hastaların ortalama yaşı 42.4 12.1 olarak saptanmıştır. Hastaların %92.2'si (n=59) kadın, %59.4'ü (n=38) ev kadını, %42.2'si (n=27) ilkokul mezunu, %78.1'i (n = 50) evli olarak saptanmıştır. Hastaların 22'sinde (%34.4) DSM-IV'e göre psikiyatrik tanı saptanmıştır. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası aleksitimi puanlan açısından hem tedavide başarılı grup (p=0.096) hem de tedavide başarısız grupta (p=0.138) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Bu araştırmada, obezite tedavisi başarısı ile aleksitimi düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Obezitede tedavi ve aleksitimi arasındaki ilişkiyi belirleyebilmek için daha fazla araştırmanın yürütülmesine gereksinim vardır.