The Effects of Problem Solving Skills of Development Program on Quality of Life in Schizophrenia

Objective: This research was done experimentally to determine the effects of Problem Solving Skills of Development Program for the individuals with schizophrenic disorder on their quality of life. Method: The sample of the study was 30 patients (1 5 experimental, 15 control group) who have similar charasteristics in terms of sex, age and disorder; and also accepted to involve in this research. Data was gathered through Personal Information Questionary and Quality of Life Scale (WFIOQOL-BRIEF-TR). Experimental group was exposed to problem solving program average one hour a day of the week, for six weeks. After this process and three months later, both groups were given the WHO- QOL-BRIEF-TR. To analysis data chi square test, Friedman Test, Mann-Whitney U Test and Wilcoxon Test were applied. Results: For the experiment group patients, WFIOQOL-BRIEF-TR mental, environmental and general health field scores, there was a significant increase (p<0.05), yet no meaningful change in the social, psysi- cal and cultural fields. Flowever, there was not a significant difference in the scores of control group patients before and after the application (of the program) (p>0.05). Conclusions: With this Problem Solving Skills of Development Program applied for six weeks, it was determined that their life quality levels increased. Therefore we can say that Problem Solving Skills of Development Program can be applied to the schizophrenic patients who take an ambulatory treatment to increase these patients' quality of life.

Şizofrenik Hastalara Uygulanan Sorun Çözme Becerilerini Geliştirme Programının Yaşam Kalitesine Etkisi

Amaç: Araştırma, sorun çözme becerilerini geliştirme programının şizofrenik bozukluğu olan bireylerin yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Sivas il merkezinde oturan, araştırmaya katılmayı kabul eden, yaş, cinsiyet ve hastalık belirtileri açısından benzer özellikler gösteren 30 hasta (15 deney, 15 kontrol grubu) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu ve Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL-BRIEF-TR) kullanılarak elde edilmiştir. Deney grubuna 6 hafta boyunca haftada 1 gün ortalama 1 saat süreyle sorun çözme becerilerini geliştirme programı (SÇBGP) uygulanmış ve uygulama tamamlandıktan sonra ve 3 ay sonrasında her iki gruptaki hastalara WFIO- QOL-BRIEF-TR tekrar uygulanmıştır, istatistiksel analizlerde Ki-kare Testi, Friedman Testi, Mann-Whitney U testi ve Wilcoxon Testi kullanılmıştır. Bulgular: Deney grubundaki hastaların WFIOQOL-BRIEF-TR ruhsal alan, çevresel alan ve genel sağlık alan puanlarında anlamlı bir yükselme (p<0.05), sosyal alan, fiziksel alan ve kültürel alanda ise anlamlı bir değişikliğin olmadığı saptanmıştır. Kontrol grubundaki hastaların WFIOQOL-BRIEF-TR puanlarında ise uygulama öncesine göre uygulama sonrasındaki ölçümlerde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur (p>0.05). Sonuç: Uygulanan 6 haftalık Sorun Çözme Becerilerini Geliştirme Programı ile şizofrenik bireylerin yaşam kalitesi düzeylerinin yükseldiği belirlenmiştir. Buna göre Sorun Çözme Becerilerini Geliştirme Programının ayaktan izlenen şizofrenik hastaların yaşam kalitelerini geliştirmek için kullanılabileceği söylenebilir.