ISSN 1302-0099 | e-ISSN 2146-7153
The Validity of Schizophrenia Subtypes: a Comperative Study [J Clin Psy]
J Clin Psy. 2014; 17(4): 119-128

The Validity of Schizophrenia Subtypes: a Comperative Study

Nalan Kara1, Mehmet Hakan Türkçapar2

Objectives: In this study, through subtyping a group of schizophrenic patients according to DSM-IV diagnostic criteria, it is planned to find out whether these subtypes have different sociodemographic and clinical features and if so, what are these differences.
Method: The study was conducted with 78 patients diagnosed as schizophrenia according to DSM-IV criteria. The sociodemographic and cllinical features of patients were assessed retrospectively. The three subtypes of schizophrenia (paranoid, disorganized and undifferentiated types) diagnosed in patients of research group were compared with each other in terms of sociodemographic and clinical features.
Results: The patients with paranoid subtype were found significantly different from disorganized group with higher rates of marriage history, higher income levels, lower suicide rates, the tendency to be born in autumn-winter, later age of disease onset and more life events in the first psychotic episode. The undifferentiated type of schizophrenia was found similar to paranoid subtype in marriage rates and suicide history, but different from paranoid subtype in income levels, age of disease onset and reactivity to life events.
Conclusion: The patients of paranoid, disorganized and undifferentiated type of schizophrenia seem to be different from each other in sociodemographic and clinical features. According to these results, in our sample, subtyping of schizophrenia in terms of present subtypes seems valid and useful in classification of the disorder. In future, the prospectively designed studies with larger samples may produce more significant results which show the validity of subtyping schizophrenia.

Keywords: schizophrenia, subtypes, paranoid, disorganized, undifferentiated

Şizofreni Alttiplerinin Geçerliliği: Karşılaştırmalı Bir Çalışma

Nalan Kara1, Mehmet Hakan Türkçapar2
1Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı, Ankara
2Hasan Kalyoncu Üniversitesi Psikoloji Bölümü, Gaziantep

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, bir grup şizofrenik bozukluğu olan hastanın DSM-IV ölçütlerine göre alttiplendirmesi yapılarak, bu alttiplerin sosyodemografik ve klinik özellikler açısından birbirinden ayrı özellikler gösterip göstermedikleri ve eğer gösteriyorlarsa bu farklılıkların neler olduğunun bulunması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, (DSM-IV) tanı sistemine göre şizofreni tanısı almış 78 hasta ile yapıldı. Hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri retrospektif olarak değerlendirildi. Araştırma grubunu oluşturan hastalarda saptanan üç alttip (paranoid, dezorganize ve ayrışmamış tip) sosyodemografik ve klinik özellikler açısından birbirleri ile karşılaştırıldı.
BULGULAR: Paranoid tip şizofreni hastaları, daha yüksek oranda evlilik öyküsü, gelir düzeylerinin yüksekliği, düşük intihar oranları, sonbahar-kış mevsiminde doğma eğilimi, daha geç başlangıç yaşı ve ilk atakta daha çok yaşam olayı saptanmasıyla dezorganize gruptan anlamlı olarak farklılıklar gösterdi. Ayrışmamış tip şizofreni hastaları ise, evlilik oranları ve intihar öyküsü açısından paranoid tip hastalara benzerken, gelir düzeyleri, hastalığın başlangıç yaşı ve yaşam olaylarına tepkisellik açısından paranoid gruptan farklı bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Paranoid, dezorganize ve ayrışmamış tip şizofreni hastaları, sosyodemografik ve klinik özellikler açısından birbirinden farklı görünmektedir. Bu bulgulara göre bizim örneklemimizde şizofreniyi mevcut alttiplere ayırmak, sınıflama açısından geçerli ve yararlı görünmektedir. Gelecekte daha geniş hasta örneklemleri ile yapılacak ileriye dönük çalışmalar, şizofreniyi alttiplere ayırmanın geçerliliği ile ilgili daha kapsamlı sonuçlar üretebilir.

Anahtar Kelimeler: şizofreni, alttipler, paranoid, dezorganize, ayrışmamış

Nalan Kara, Mehmet Hakan Türkçapar. The Validity of Schizophrenia Subtypes: a Comperative Study. J Clin Psy. 2014; 17(4): 119-128

Corresponding Author: Nalan Kara, Türkiye
Manuscript Language: Turkish
LookUs & Online Makale